Boek: Doodgeboren. Een mondelinge geschiedenis van rouw - Jan Bleyen

Geen treuriger onderwerp dan het overlijden van een kind in de moederschoot. Historicus Jan Bleyen ging het onderwerp niet uit de weg. Zijn boek Doodgeboren. Een mondelinge geschiedenis van rouw gaat over de omgang met doodgeboorte in de jaren zestig en in het begin van de 21ste eeuw. Hij sprak daarvoor met veertig ouders die een doodgeboorte meemaakten.

In de jaren zestig werd de doodgeboorte met stilzwijgen omhuld, moeders werden onwe-tend gehouden door artsen, echtgenoten, familieleden. Ze mochten voorafgaand aan de bevalling niet weten dat het kind in de buik reeds was overleden. Ze mochten de doodsoorzaak niet weten. Ze mochten het kind niet zien. Er was geen ruimte voor een waardig afscheid en een grafje op gewijde grond. Het kind kreeg geen naam, omdat het niet had geleefd. En op de koop toe liep de moeder het risico op een pittige veroordeling door kerk of omgeving. Tegenwoordig is het ondenkbaar dat er geen ruimte is voor vragen, voor een zelf in te vullen afscheid, voor het leren kennen van het overleden kind. Dat lijkt een hele verbetering, al is het verdriet er niet minder om.

De aangrijpende uiteenzetting van Bleyen wordt helaas gevolgd door een langdradige epiloog.Daarin neigt de auteur naar op-de-borstklopperij over zijn eigen werk, waardoor het laatste deel van het boek ronduit ergerlijk is. SP

Jan Bleyen, Doodgeboren. Een mondelinge geschiedenis van rouw, De Bezige Bij, 240 blz., 19,90 euro.