Zomer 2004 in een oud studentenhuis in Utrecht. Kees komt als jongste in een huis van twaalf jongens wonen waar ik op dat moment de oudste ben. Wat direct opvalt: deze jongen kan lekker ouwehoeren, of ‘goed communiceren’, in dokterstaal. En hij vindt mensen leuk. Kleine hiccup in zijn plannen is dat hij is uitgeloot voor de geneeskundestudie. Namelijk geen acht gemiddeld. Not even close.
Het Openbaar Ministerie heeft een boete van 30.000 euro opgelegd aan een Nederlands bedrijf dat vervalste testrapporten maakte voor covid-19-sneltesten. Ook deed het bedrijf voorkomen dat het de sneltesten zelf produceerde, terwijl ze werden ingekocht bij een producent in China.
Patiënten die perioperatief positief testen op covid-19 hebben een aanzienlijk grotere kans om binnen dertig dagen na de operatie te overlijden dan negatief geteste patiënten. Dat blijkt uit een studie van onder anderen oncologisch chirurg Schelto Kruijff van het UMCG.
Bij de aanslag van 19 februari dit jaar in Hanau, Duitsland, doodde een man negen mensen met een migratieachtergrond, zijn moeder en zichzelf. Maar mogen we zonder gedegen onderzoek naar de motieven van de dader wel concluderen dat hij handelde vanuit extreemrechtse politieke ideologie?
Ondanks het feit dat er dus geen ‘golden bullet’ is voor de behandeling van covid-19, is dat nog geen onmiddellijke reden tot wanhoop. Als je goed kijkt naar de resultaten van de grote gepubliceerde trials valt vooral op dat de overallsterfte in alle groepen hard aan het dalen is, ondanks zeer vergelijkbare patiënten in de studies.
Uit financieel belang proberen medicijnfabrikanten uitkomsten van onderzoek te beïnvloeden. Onder meer door misleidend taalgebruik, betogen Hans van der Linde en Dick Bijl. Zij laten zien hoe negatieve onderzoeksresultaten ondergesneeuwd raken onder handige formuleringen en selectieve presentaties. Hun boodschap: laat de cijfers spreken, niet de taal.
Het toetsen van niet-WMO-onderzoek wordt vaak aan METC’s overgelaten, die hiervoor allemaal hun eigen normen aanleggen. Een terughoudende rol voor de METC’s zou gepaster zijn.
Covid-19-onderzoek moet gericht zijn op het belang van de patiënt. Observationeel onderzoek – waar perifere ziekenhuizen als het Zuyderland MC in uitblinken – verdient daarom een royale bijdrage uit de ZonMw-ruif.
Men wantrouwt met name de bedrijven, die immers vooral uit zouden zijn op winstmaximalisatie en die geheimzinnig doen over hun studies en intellectueel eigendom. Regelmatig klinkt een pleidooi voor meer overheidsbemoeienis.
Het vergelijken van twee bestaande geneesmiddelen kan bijzonder nuttig zijn en zou in de praktijk eenvoudig uitvoerbaar moeten zijn. Ware het niet dat EU-regels dit type onderzoek nodeloos compliceren
Analyses van CBS, RIVM en GGD’s zijn gegrondvest op een grote denkfout. Onderzoek richt zich namelijk op nauwe contacten van de geteste personen. Waarmee de conclusie dat de meeste besmettingen dus dicht bij huis plaatsvinden, natuurlijk niet deugt.
‘Medicijnonderzoek niet openbaar’, kopte NRC op 20 augustus, nota bene op de voorpagina. Daar gaan we weer, zo dacht ik als tamelijk sceptische volger van het meestal tendentieuze nieuws over de farmaceutische industrie, zeker in NRC.
Mensen die geïnfecteerd zijn geraakt met SARS-CoV-2 maken binnen een paar weken antilichamen aan, maar de titers ervan nemen in de maanden daarna af. Dit schrijven Jeffrey Seow e.a. in een artikel dat op de preprintwebsite MedRXiv is gepubliceerd. Peerreview heeft dus nog niet plaatsgevonden.
Een nieuw algoritme om het risico op borstkanker te voorspellen, kan bevolkingsonderzoek op den duur effectiever en efficiënter maken. Dat betogen Inge Lakeman e.a. (o.a. LUMC, Erasmus MC, NKI) in Genetics in Medicine. Zij evalueerden het rekenmodel onder ruim 6500 vrouwen.
Goede serologische tests zijn nodig om te bepalen hoe het staat met de immuniteit tegen covid-19 in de populatie. Maar zoals bekend zijn lang niet al die tests even betrouwbaar. De uitkomst van een studie door Mayara Lisboa Bastos e.a., gepubliceerd in The BMJ, onderstreept dat nog eens.
Dat de covid-19-epidemie dramatische gevolgen heeft (gehad), is duidelijk. Het biedt daarnaast ook kansen, soms in onderzoeksgebieden waar je in eerste instantie niet aan zou denken, blijkt uit het verhaal van internist-nefroloog Raphaël Duivenvoorden.
In het LUMC komt een centrum waar stamcel- en gentherapieonderzoek zal worden gedaan. Volgens het Leidse ziekenhuis wordt dit het grootste Nederlandse centrum in zijn soort en een van de grootste van Europa.
Voor allerlei onderzoeksdoeleinden is het nodig om aandoeningen op een eenduidige manier te registreren. Het huidige systeem van ICD-coderingen is daarvoor niet toereikend, tenzij het wordt aangepast.
De mondiale zoektocht naar een SARS-CoV-2-vaccin heeft al een aantal min of meer serieuze kandidaten opgeleverd. Naar het schijnt ligt een groep van de universiteit van Oxford op kop: resusapen reageerden goed op dit Oxford-vaccin, dat binnen een paar weken wordt getest op zesduizend proefpersonen.
Het bankroet in 2018 van het MC Slotervaart in Amsterdam en de MC IJsselmeerziekenhuizen in Flevoland heeft een ‘onacceptabele situatie’ opgeleverd die in de toekomst voorkomen moet worden. Dat moet onder meer door eerder alarm te slaan bij problemen en te overleggen met de diverse betrokken organisaties.
Er zouden eens vertrouwelijke gegevens die van dokter naar dokter zijn verstuurd (op werkmail), op straat komen te liggen. Het gaat hier niet om seksuele voorkeur, buitenechtelijke kinderen of psychiatrie. De vraag is leven of dood. Veel geheimzinniger wordt het niet.
Om vast te stellen wat zinnige zorg is, moet onderzoek worden gedaan. Maar bureaucratie en regelgeving – en lokale diversiteit in interpretaties ervan – zijn een blok aan het been om dergelijk onderzoek te verrichten.
Joost van Dobbenburgh, geneeskundestudent aan het UMCG en schaatser van de Jumbo-Visma-ploeg, onderzoekt voor zijn afstudeerstage hoe bij topsporters de ademhalingsbeweging samenhangt met prestatie op verschillende inspanningsniveaus.
In de nasleep van het bankroet van MC IJsselmeerziekenhuizen is een nieuwe vraag boven komen drijven. Wie mag eigenlijk onderzoeken of er sprake is geweest van onbehoorlijk bestuur of ongeoorloofde financiële constructies?
Ouders en artsen van ernstig zieke kinderen willen meer duidelijkheid over regels voor beslissingen rond het levenseinde van kinderen tussen de 1 en 12 jaar. In uitzonderlijke situaties zou actieve levensbeëindiging mogelijk moeten zijn. Daarvoor zouden per jaar vijf tot tien kinderen in aanmerking komen, blijkt uit onderzoek.
