Onderzoeken en toezichtstrajecten na (seksueel) grensoverschrijdend gedrag door zorgverleners duren lang en soms té lang en dat is niet altijd in het belang van betrokkenen, erkent de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ).
Er zit een groot gat tussen vraag en aanbod in de geestelijke gezondheidszorg. Daardoor krijgen veel mensen met psychische problemen niet de hulp die ze zouden moeten krijgen. Hoe kon het zover komen? En vooral: wat is de oplossing?
De aanmelding was summier. “Schreeuwt. Mogelijk psychotisch.’ Vanwege zijn gedrag was hij in het gewone huis van bewaring niet te hanteren en werd hij overgeplaatst naar het Penitentiair Psychiatrisch Centrum. Of hij ooit eerder in de psychiatrie behandeld was geweest, wisten we niet.
De uitvoering van verplichte en onvrijwillige zorg liep in 2020 niet altijd goed. De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd ontving daarover 68 meldingen van zorgprofessionals, zorgaanbieders of gemeenten. 38 meldingen gingen over de Wzd. Van alle meldingen gingen er 23 over plaatsingsproblematiek, andere gingen onder meer over het behandelbeleid of over vrijheidsbeperking in het algemeen.
Er verscheen laatst een artikel in het AD met de titel ‘Psychoses en schizofrenie: Deze levensgevaarlijke verwarden hielden Den Haag eerder in hun greep’. Hierin wordt de ggz in een kwaad daglicht geplaatst en, nog erger, psychose en schizofrenie worden verder gestigmatiseerd. Als iemand die bekend is bij een ggz-instelling een delict pleegt, wordt de ggz erop aangekeken. ‘Sluit de poorten! Sluit ze op! Spuit ze plat! Laat ze nooit meer naar buiten!’ – ik heb het allemaal gehoord als het om de psychiatrische patiëntenpopulatie gaat.
Naar aanleiding van het geweldsincident bij Parnassia in Den Haag vorige week, doet de Nederlandse ggz een oproep op te staan tegen geweld in welke vorm dan ook richting hulpverleners in de ggz. ‘Wij kunnen en zullen geweld tegen hulpverleners nooit accepteren’, stelt de brancheorganisatie in een paginagrote advertentie.
‘Uw depressie duurt te lang, onze behandeling stopt hier’, kopte de NRC onlangs. Een ongeruste psycholoog had de krant getipt over de misstanden binnen haar organisatie PsyQ.
De verdachte van een schietincident van maandag in zorginstelling Parnassia in Den Haag had daar op dat moment een afspraak. Twee medewerkers raakten ernstig gewond bij dat incident. Woensdag is een van hen, een 53-jarige man uit Rijswijk, aan zijn letsel overleden.
Er bestaat een verontrustende kloof tussen forensische en reguliere psychiatrie. Patiënten die daarin terechtkomen, zorgen voor veel problemen. Maar transforensische psychiatrie kan de kloof dichten en daarmee ingrijpen voor het te laat is.
De psychiater omschrijft de hond van een patiënt als een ‘bek met poten’. Een collega tipt: ‘Je laat de hond gewoon in de kelder zetten.’ Met een bleek gezicht vertrek ik naar mijn huisbezoek. De hond blijkt al in de kelder te zijn. Terwijl ik met de patiënt praat, hoor ik scheurende, grommende en hard blaffende geluiden uit de kelderkast komen.
Het stopzetten van overheidssubsidie is het einde van een werkend programma tegen stigmatisering van mensen met ggz-problematiek. Dat zegt het bestuur van de Stichting Samen Sterk zonder Stigma, die mede is opgericht door de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP).
Vorige week stond in de Volkskrant een uitgebreid relaas van een journalist en inmiddels ervaringsdeskundige omtrent haar gedwongen opname op een psychiatrische afdeling. Een indringend relaas, waarbij het voelt alsof je middels een bodycam die periode meebeleeft.
GGZ Standaarden is een gratis app met keuzehulpen voor de zorgstandaarden voor ADHD, angst, bipolair, persoonlijkheidsstoornissen, psychose en psychotrauma.
Instellingen in de geestelijke gezondheidszorg zijn verplicht een medische staf in te stellen. Het is slim om niet alleen artsen, maar alle relevante zorgdisciplines daarin te vertegenwoordigen. In Groningen hebben ze dat idee doorontwikkeld.
Door goede samenwerking tussen ziekenhuis, huisartsen, jgz en ggz is in Midden-Brabant de zorg voor kinderen met ADHD naar een hoger niveau getild. Dat ging echter niet vanzelf. Want hoe krijg je alle neuzen dezelfde kant op? En wie betaalt de rekening?
Er zijn grote knelpunten die moeten worden aangepakt met een wijziging van de Wet verplichte ggz (Wvggz). Zo zou er een einde moeten komen aan de mogelijkheid om in het strafrecht een gedwongen opname in de reguliere ggz op te leggen, en ook aan het stopzetten van de bijstandsuitkering bij een gedwongen opname.
Per 1 januari 2022 gaan psychiaters en andere zorgverleners in de ggz anders declareren. Vier vragen over ‘zorgprestaties’ en ‘zorgclusters’.
De antipsychiatrische beweging heeft ons veel autobiografische verhalen bezorgd over het leven in een psychiatrische inrichting. Autobiografische verhalen hebben ook bijgedragen aan de ontwikkeling van het antipsychiatrische gedachtegoed, zoals Faces in the water van Janet Frame (1961), One flew over the cuckoo’s nest van Ken Kesey (1962) en The bell jar van Sylvia Plath (1963).
Een gz-psycholoog (appellant) is bij beslissing van het Centraal Tuchtcollege in 2010 in het BIG-register doorgehaald. Hij wordt met naam vermeld op de website van stichting SIN, waarbij wordt verwezen naar twee (geanonimiseerde) uitspraken van het CTG.
Huisartsen moeten vaak vele uren leuren met ggz-patiënten die om allerlei redenen tussen de wal en het schip vallen. Een acceptatieplicht – zoals ook in de curatieve zorg bestaat – lost dit op.
Op een donderdagmiddag, 16.00 uur, bellen haar ouders in paniek op: hun dochter (12) voelt sinds een kwartier plots haar benen niet meer en kan inmiddels niet meer lopen.
Het aantal zelfdodingen is in 2020 ongeveer hetzelfde als het aantal in de twee jaar ervoor. 1825 mensen maakten een einde aan hun leven, terwijl het er in 2019 1811 en in 2018 1829 waren. Dat blijkt uit data van het Centraal Bureau voor de Statistiek.
Mensen met complexe psychiatrische problemen lopen soms jaren rond met een verkeerde diagnose, of een gemiste hoofddiagnose. Dit kan ernstige gevolgen hebben, want een verkeerde diagnose kan leiden tot een onjuiste behandeling, of een behandeling die zelfs averechts werkt. Zo blijkt uit de uitzending, vanavond, van het onderzoeksprogramma Pointer.
Opgenomen in een psychiatrische inrichting, zonder fatsoenlijk onderbouwde diagnose. Dat overkwam oud-huisarts Simon Klein.* Hij doet zijn verhaal, inclusief woede en onbegrip. ‘Je mag iemand niet zo gemakkelijk zijn vrijheid benemen.’ Met een commentaar van psychiater Jim van Os.
Hoofdinspecteur van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd Korrie Louwes onderzocht in twintig instellingen de situatie in de jeugdpsychiatrie. ‘Corona heeft de problematiek die er al was voor de jeugd-ggz verder vergroot, verdiept en verscherpt’, zegt Louwes in Nieuwsuur.
