Iets meer dan zesduizend mensen zijn in de afgelopen week positief getest op het coronavirus. Dat is het laagste aantal sinds eind juni vorig jaar, 72 weken geleden. Daarmee vervaagt de najaarsgolf van vorige maand steeds meer.
Het aantal patiënten met het coronavirus in de ziekenhuizen blijft voorlopig stijgen. Momenteel zijn 1149 coronapatiënten opgenomen. Dat is het hoogste aantal sinds 19 april, drie maanden geleden. Sinds vorige week woensdag is het aantal patiënten met 105 toegenomen.
Het Universitair Medisch Centrum Groningen zoekt zeshonderd vrijwilligers om een boosterprik van een nieuw vaccin tegen het coronavirus te testen. Het gaat om het kandidaat-vaccin AKS-452 van het bedrijf Akston Biosciences uit de Verenigde Staten.
Heeft u het ook gehoord? Dat briljante idee van staatssecretaris Mona Keijzer (CDA). Ze zei het bij Op1. Daar legde ze uit wat haar baas Hugo de Jonge bedoelde met de nieuwe maatregelen. En toen kwam het hoge woord er uit: ‘Het blijft heel verstandig om … ziek te blijven als je thuis bent.’
De coronacrisis heeft de tweedeling tussen het Nederlandse vasteland en de overzeese gebiedsdelen opnieuw voor het voetlicht gebracht. Premier Rutte sprak van ‘wij’, maar beleid was zelden inclusief. Dat moet anders, ook in de toekomst.
Of het einde van de coronamaatregelen snel in zicht is of nog ver weg, hangt af van een aantal aannames en omstandigheden. Maar zeker is dat regels over gezondheid en hygiëne werken. Die moeten dus als basis dienen voor beleid.
‘Maximale controle’ van het SARS-CoV-2-virus – dat is de strategie van het kabinet, en dus van het RIVM en de GGD’s. Maar wat betekent dat? ‘Het begrip als zodanig komt niet voor in het handboek Infectieziekten’, zegt arts en bedrijfskundige David Ikkersheim (KPMG), die samen met gezondheidseconoom Xander Koolman (VU) het rapport ‘De tweede golf dat zijn wij – Een pleidooi om COVID-19 in Nederland in te dammen’ opstelde.
‘We wachten op een antigeentest (…). Die is voor dit nieuwe virus niet beschikbaar voor januari, schat ik.’ Dat zei viroloog Jaap Goudsmit begin april in Medisch Contact. Een studie van Premkumar Lakshmanane e.a., gepubliceerd in Science Immunology, zet een belangrijke stap voorwaarts op de weg naar zo’n test.
De verwachte ligduur op de ic. Of een patiënt een zorgmedewerker is die niet over beschermingsmiddelen kon beschikken. Iemands leeftijdsfase. En als laatste het lot. Dat zijn de niet-medische factoren die bij absolute schaarste aan ic-bedden tijdens de covid-19-pandemie zullen bepalen welke patiënt voorrang krijgt voor een ic-plek. Dat is vastgelegd in een draaiboek van de KNMG en FMS.
De impact van de pulmonale, fysieke, psychosociale en/of cognitieve problemen die covid-19-patiënten ondervinden na langdurige ziekenhuis en ic-opname is zeer verschillend. Wat ze wel gemeen hebben is forse verwerkingsproblematiek.
Bijna drie maanden na de eerste symptomen van covid-19 heeft een groot deel van de patiënten nog steeds klachten, zoals vermoeidheid, kortademigheid, druk op de borst, hoofdpijn en spierpijn. Dat blijkt uit een peiling van het Longfonds onder 1622 mensen met klachten na covid-19.
Te vroeg testen van presymptomatische personen op SARS-CoV-2 kan betrekkelijk vaak resulteren in een foutnegatieve uitslag. Dat blijkt uit een studie door Lauren Kucirka e.a. waarvan de resultaten zijn gepubliceerd in Annals of Internal Medicine. In deze review – die enigszins onder de radar bleef – analyseerden de onderzoekers zeven studies: twee preprints en vijf peerreviewed artikelen.
Heeft u weleens nagedacht wat de aantrekkingskracht is van de complottheorieën die er heersen over de coronapandemie? Komt het door het gebrek aan wetenschappelijk bewijs over de manier waarop maatregelen tegen het coronavirus worden opgelegd, waarover wij ook berichten op onze wetenschapspagina’s?
In het coronatijdperk is veel premiegeld uitgegeven aan zorg voor een relatief kleine groep patiënten. Ethisch gezien hadden we geen keuze. Intussen zijn de wachtlijsten langer geworden en hoewel veel onnodige zorg is verdampt is er ook nog veel ‘echte’ zorg in te halen. Onze opdracht is nu: lever meer zorg voor minder geld. Hoe mooi zou het zijn als we dan ook gelijk de zorg beter maken? Met Nederland in een recessie kunnen we niet onze hand ophouden.
Ziekenhuis Bernhoven in Uden bevond zich wekenlang in het epicentrum van de coronacrisis. Dat leidde niet alleen op de ic tot hoogspanning, maar ook op de klinische verpleegafdelingen. Een verslag.
De enige manier om de gevolgen van het coronavirus tegen aanvaardbare kosten beheersbaar te maken is het verkrijgen van voldoende immuniteit onder de bevolking, vindt oud-huisarts Frans König (76). Hij pleit voor het Zweedse model.
Op 1 juni stonden er in ClinicalTrials.gov 203 trials geregistreerd naar het effect van het malariamedicijn hydroxychloroquine bij covid-19. Het gaat om onderzoek naar de profylactische werking van het medicijn (60 trials) en om onderzoek naar de mate waarin het de ziekteverschijnselen kan mitigeren of eerder herstel kan bevorderen. De reputatie van het medicijn is niet best.
Zonder kennis van menselijk gedrag en toepassing daarvan zal de covid-19-pandemie minder makkelijk beheersbaar zijn. De Corona Gedragsunit bundelt die kennis en peilt de stemming onder de bevolking.
Eén meter afstand houden verlaagt het risico op transmissie van het SARS-CoV-2-virus, maar twee meter is waarschijnlijk effectiever. Mondkapjes kunnen zowel gezondheidswerkers als het grote publiek beschermen tegen infectie met covid-19, en beschermende oogbedekking kan ook een bijkomend voordeel opleveren, maar het bewijs voor beide vormen van bescherming is niet erg sterk.
In kranten en tijdschriften zie je vaak stukken over de kosten van de zorg: ‘Kan Nederland het straks allemaal nog wel financieren?’ Door de coronacrisis zijn die problemen nog groter geworden. Dat een zorgverzekeraar zijn winst van 2019 in een kwartaal ziet verdwijnen of dat de overheid plannen moet maken om deze extra zorgkosten te dekken. Alle ins en outs van het effect van de coronacrisis op de zorgkosten leggen we uit in dit artikel.
Het kwam niet uit de lucht vallen, maar toch was het nieuws onwerkelijk: half maart werden alle coassistenten in Nederland voor een nog onbekende tijd naar huis gestuurd. Eindelijk tijd voor uitslapen en Netflixen? Veel coassistenten steken liever de handen uit de mouwen in de strijd tegen covid-19. We spraken drie co’s in de frontlinie.
Een aardige illustratie van het verschil tussen cure en care was de uitzinnige publieke aandacht voor ‘de heldhaftige strijd’ op de ic-afdelingen waar ‘helden in de frontlinie’ et cetera. Terwijl er op datzelfde moment in de verpleeghuizen sprake was van wat men op onvergeeflijke wijze kenschetste als ‘een stille ramp’.
Specialisten ouderengeneeskunde stapten naar voren in de corona-arena met hun advies om verpleeghuizen te sluiten voor bezoek. Maar het kabinet zeilt daarin nu een eigen koers. Nienke Nieuwenhuizen van Verenso blikt terug en kijkt vooruit naar de rol die een artsenorganisatie kan spelen in het ingewikkelde krachtenveld van een pandemie.
‘Het is alweer acht weken geleden dat we wat over de kinderen hoorden.’ Een aangrijpende zin in het dagboek van internist Frits Klein. In de huidige tijd denkt u wellicht in eerste instantie aan een eenzame oudere in het verpleeghuis die al ruim twee maanden is afgesloten van familiecontact, maar deze dagboeknotitie komt uit 1944. Klein moest twee jaar vóór dit schrijven als Joods arts samen met zijn vrouw onderduiken.
Geneeskundestudenten in het Maastricht Universitair Medisch Centrum+ zagen in de coronacrisis een kans om de druk op het zorgpersoneel te verlicht en zelf belangrijke ervaring op te doen met enkele competenties.
