Vrouwen die kort na hun borstkankeroperatie sporten onder begeleiding van een fysiotherapeut melden een jaar later minder pijn en klachten dan vrouwen uit de controlegroep. Dat blijkt uit een gerandomiseerde gecontroleerde trial gepubliceerd in The BMJ.
Al tien jaar leeft Kitty Trepels van Mil (1963) met borstkanker: ze heeft uitzaaiingen in lever, hoofd en botten. In die tijd kwam ze met enige regelmaat ‘in absurde, onwerkelijke situaties’ terecht, maar het is de relativerende humor die haar staande houdt in ‘de witte wereld’, die niet altijd even goed luisterde naar haar vragen en behoeften en, op zijn zachtst gezegd, af en toe de plank flink missloeg, wat niet zonder gevolgen is gebleven voor haar gezondheid.
Een mammografie, een röntgenfoto van de borst, kan bij borstkankerscreening niet altijd uitsluitsel geven bij vrouwen met dicht borstklierweefsel. Zij kunnen gebaat zijn bij een MRI-scan. Kunstmatige intelligentie kan helpen bij het analyseren van deze scans.
Demissionair VWS-staatssecretaris Paul Blokhuis wil kijken of een MRI tijdelijk kan worden toegevoegd als opsporingsmethode bij het bevolkingsonderzoek naar borstkanker bij vrouwen met zeer dicht klierweefsel. Voorwaarde is wel dat deze tijdelijke uitbreiding niet ten koste mag gaan van het streven om dit bevolkingsonderzoek weer tweejaarlijks uit te voeren.
Als Caroline Reeders tegen een vriend het nieuws vertelt over haar diagnose, borstkanker, schenkt deze een borrel in en zegt: ‘Jullie mogen de komende tijd vooral veel plaatsnemen, let maar op.’
Er zijn al heel veel autobiografieën over borstkanker geschreven, maar het recentelijk vertaalde boek van dichteres Anne Boyer, Het ontsterven, springt er duidelijk uit.
The Lancet Oncology publiceerde onlangs een update van de vijfjaarsresultaten van de MammaPrint, een genetische test die het risico op uitzaaiingen bij borstkanker schat. De metastasevrije overleving is toegenomen – vergeleken met de publicatie uit 2016 – voor vrouwen die geen chemotherapie kregen op basis van de MammaPrint. Momenteel ligt een herbeoordelingsverzoek bij het Zorginstituut.
Tot 2024 worden vrouwen boven de 50 jaar niet tweejaarlijks, maar driejaarlijks gescreend op borstkanker. Vanaf 2024 kan de screeningsinterval weer naar twee jaar. Dat is de inschatting van VWS-staatssecretaris Paul Blokhuis.
2019 was, schrijft jeugdarts Vasanthi Iyer in haar Ik heb borstkanker (gehad), voor haar een ‘rollercoasterjaar’. Ze werd in dat jaar behandeld voor borstkanker, en hield gedurende die periode van hoogtepunten en vooral ook diepe dalen een blog bij dat de basis werd voor dit boekje.
Twee omvangrijke case-controlstudies geven een scherper beeld van de genen die betrokken zijn bij het ontstaan van borstkanker. Beide publicaties verschenen in The New England Journal of Medicine.
Een plastisch chirurg voert een borstverkleining uit en hoort van de patholoog dat het weefsel een tumor bevat. De patiënt klaagt dat de arts de operatie heeft uitgevoerd zonder vooronderzoeken en dat dit een belangrijke rol heeft gespeeld in tumorgroei en uitzaaiingen.
Een nieuw algoritme om het risico op borstkanker te voorspellen, kan bevolkingsonderzoek op den duur effectiever en efficiënter maken. Dat betogen Inge Lakeman e.a. (o.a. LUMC, Erasmus MC, NKI) in Genetics in Medicine. Zij evalueerden het rekenmodel onder ruim 6500 vrouwen.
Dat vrouwen bij wie tijdens screening ductaal carcinoma in situ (DCIS) is gevonden, een hoger risico lopen op het ontwikkelen van invasieve borstkanker is bekend. Onderzoek door Gurdeep Mannu e.a., gepubliceerd in The BMJ, geeft nu schattingen van de hoogte van dat risico.
Eva van Gennep (1993) neemt in het studiejaar 2016/‘17 vrij van haar coschappen en geniet volop van het studentenleven. Ze is druk met een bestuursjaar bij de Utrechtse Studenten Volleybalvereniging Protos, waarvoor ze hard werkt. Het is een bruisend jaar van ‘lang leve de lol’; met haar vriend, veel sociale contacten en nachten doorhalen met de nodige alcoholische consumpties.
‘Nog maar 36 jaar was ik toen ik onder de douche een bultje voelde. Meteen wist ik dat het niet goed was. Alle vrouwen in mijn familie krijgen namelijk borstkanker. Wel was ik geschokt dat het nu al gebeurde, ik was nog zo jong.’
VVD en D66 leggen zich met tegenzin neer bij een zeer beperkte verruiming van de embryowet. De regeringspartijen willen eigenlijk verder gaan, maar houden zich aan het regeerakkoord. ‘Op sommige terreinen moet je water bij de wijn doen’, verklaarde Pia Dijkstra (D66) tijdens het debat in de Tweede Kamer.
Borstkankerkliniek Alexander Monro Ziekenhuis in Bilthoven opent een tweede locatie. Dit gebeurt in het ziekenhuis St. Jans Gasthuis in Weert. Gisteren werd de samenwerkingsovereenkomst getekend.
Anastrozol is als profylacticum voor postmenopauzale vrouwen met een verhoogd risico op borstkanker te verkiezen boven tamoxifen. Het middel remt het enzym aromatase waardoor de productie van oestrogenen afneemt.
Vrouwen met heel dicht borstklierweefsel krijgen minder vaak de diagnose borstkanker tussen screeningsrondes door als naast een mammogram ook een MRI wordt gemaakt. De gevonden tumoren zijn gemiddeld kleiner van omvang. Het is nog niet bekend wat de gevolgen voor overleving zijn. Dit blijkt uit de resultaten van een grote Nederlandse studie waarover M.F. Bakker e.a. in de New England Journal of Medicine schrijven.
Welke behandeling een vrouw met borstkanker krijgt, kan verschillen per ziekenhuis. Daarbij speelt onder meer informatievoorziening aan de patiënt een belangrijke rol.
Vrouwen die vanwege overgangsklachten hormoontherapie krijgen, lopen daardoor een iets hogere kans om borstkanker te krijgen. De kans blijft echter klein en moet worden afgewogen tegen de voordelen van hormoontherapie (HT).
De medicijnen durvalumab en abemaciclib komen per september in het basispakket. Minister Bruins heeft onderhandeld over de prijs van beide middelen, maar wat de medicijnen nu kosten wordt niet bekendgemaakt.
Borstamputaties bij BRCA-mutatiedraagsters zijn onnodig, kopten media naar aanleiding van een Nederlandse borstkankerstudie. Dit leidde tot veel onrust bij patiënten. Ook aan de methodologie van het onderzoek leken haken en ogen te zitten. ‘Deze overlevingsdata moeten van tafel.’
Ik las de woorden op het uitslagformulier alsof het de zoveelste patiënt van de mammapoli was. Maar dit betrof niet zomaar een patiënt, het ging over mijn moeder. Een dag later belde mijn moeder me over de uitslag van het biopt dat was afgenomen: het was borstkanker.
Na hormoonbehandeling hebben transgendervrouwen een hogere kans op borstkanker dan voor hun transitie. Zij zouden moeten deelnemen aan de normale borstkankerscreening.
