Er is steeds meer aandacht voor agressie in de zorg. Het devies is: voorkómen is beter dan genezen. Maar wat nu als de situatie desondanks escaleert? Wanneer en hoe mag je als zorgverlener aangifte doen tegen een patiënt?
Grensoverschrijdend gedrag, te zware prestatiedruk, discriminatie op grond van sekse of gender: begeleidend artsen in de (top)sport komen soms ingewikkelde situaties tegen. Een hernieuwde leidraad van de Vereniging voor Sportgeneeskunde geeft hun meer houvast.
De mogelijkheden voor het uitwisselen van (medische) persoonsgegevens tussen colleges van burgemeester en wethouders en zorgverzekeraars moeten worden verruimd, vindt het ministerie van VWS. Het ministerie wil daarom een extra bepaling opnemen in het Wetsvoorstel bevorderen samenwerking en rechtmatige zorg, waarover eind september een debat plaatsvindt in de Tweede Kamer.
De dochter van klaagster is psychologisch onderzocht door een psycholoog en een orthopedagoog werkzaam bij een ggz-instelling. De dochter had aangegeven dat ze niet wilde dat het rapport bij haar moeder terecht zou komen.
Zo af en toe geeft het Centraal Tuchtcollege aan het gezondheidsrecht een wending. Eerder voorbeeld is de invulling van de regiebehandelaar en vandaag in deze rubriek het gebruik van het medisch dossier bij het verweer tegen klachten. De patiënt in deze zaak had de waarnemer van haar huisarts in het gezondheidscentrum aangeklaagd.
Beklaagde (gz-psycholoog) behandelde de moeder van klaagster. De dochter klaagt deels over de behandeling van haar moeder en deels over hoe beklaagde met haarzelf is omgegaan.
Nieuwe wetten dwingen artsen steeds vaker om informatie over hun patiënten te delen. Terwijl dit de veiligheid van de samenleving juist niet ten goede komt, stellen psychiaters Houkje Tamsma en Leontine ten Hoopen.
September vorig jaar volgt deze huisarts een collega op die met pensioen gaat. Twee maanden later ligt een terugbelverzoek van Veilig Thuis op haar bureau.
In de ene envelop zat de verwijzing voor relatietherapie voor hem, in de andere die voor haar. De POH-ggz had de brieven samen in één grote envelop gedaan.
Artsen hebben een beroepsgeheim. Een arts moet zwijgen over alles wat hij tijdens zijn werk te weten komt over een patiënt. Zo kan iedereen erop vertrouwen dat alle informatie die je als patiënt met een arts deelt, vertrouwelijk blijft.
Klagers zijn de zonen van (inmiddels overleden) patiënte. Zij is gedurende drie maanden door (beklaagde) verpleegkundige en haar collega’s thuis verzorgd.
Verzekeraars, de politie, de gemeente. Het komt regelmatig voor dat instanties informatie opvragen over een patiënt bij een arts. Hoe gaat u daar als arts mee om?
Klaagster en haar echtgenoot waren patiënt in de praktijk van de (beklaagde) huisarts. De echtgenoot van klaagster heeft twee verwijsbrieven voor relatietherapie, een voor hemzelf en een voor klaagster, opgehaald bij de praktijk.
Een wetsontwerp om zorgfraude te beteugelen leidt ertoe dat patiëntgegevens die onder het beroepsgeheim vallen, tussen allerlei instanties kunnen worden uitgewisseld. Dat deugt voor geen meter, vindt gepensioneerd huisarts Wim Jongejan.
De KNMG heeft basisinformatie over het medisch beroepsgeheim online gepubliceerd. U krijgt antwoord op vragen als ‘wat is de betekenis van het medisch beroepsgeheim?’ en ‘welke regels zijn er voor doorbreking van het medisch beroepsgeheim?’
Klager is, evenals zijn (inmiddels ex-)echtgenote, patiënt bij aangeklaagde huisarts. Hij heeft samen met zijn toenmalige echtgenote met de huisarts gesproken over zijn psychische klachten en deze heeft beiden verwezen naar een psycholoog.
In de psychiatrie komen doodsbedreigingen van patiënten vaak voor. De kunst is om in te schatten wanneer zo’n bedreiging daadwerkelijk gevaar kan gaan opleveren. Psychiater Bas Frelier legt de casus-Ferdi E., de moordenaar van Gerrit Jan Heijn, langs de ‘homicidale meetlat’.
Klaagster had een intakegesprek met beklaagde (gynaecoloog) voor overname van de verloskundige zorg. Dit gesprek verliep moeizaam waarop klaagster aangaf niet door de gynaecoloog begeleid te willen worden en terugkoppeling naar de huisarts weigerde.
De impact van het coronavirus wereldwijd is enorm. Het levert druk op voor de zorg, met ook veel juridische vraagstukken tot gevolg. De bestaande regels kunnen niet altijd worden toegepast in tijden van nood. Vanuit het adagium ‘nood breekt wet’ wordt dan naar juridische mogelijkheden gezocht.
Klager was militair en leed aan psychische klachten. Hij heeft enkele keren voor privédoeleinden gebruikgemaakt van een dienstvoertuig. Op verzoek van de jurist van P&O wordt beklaagde (psychiater) gevraagd de toerekenbaarheid van klager ten tijde van de privéritten met een dienstvoertuig vast te stellen. De psychiater heeft op basis van gesprekken een rapport opgesteld en een conceptrapportage zonder conclusies voorgelegd aan klager.
Klager verwijt de arts dat hij onzorgvuldig heeft gehandeld bij de totstandkoming van zijn advies in het kader van een aanvraag voor een Wmo-voorziening. Het regionaal tuchtcollege acht de klacht in al zijn onderdelen gegrond.
De Gedragscode Elektronische Gegevensuitwisseling in de Zorg (EGiZ) wordt gebruikt in samenwerking tussen zorgaanbieders. Het waarborgt een veilige elektronische uitwisseling van patiëntgegevens. Deze gedragscode is nu aangepast.
Verzoeken om het beroepsgeheim te doorbreken zijn steeds vaker dagelijkse kost. Maar artsen kunnen ook zelf, om uiteenlopende redenen, overwegen om te spreken. Tijdens de districtsbijeenkomst Beroepsgeheim in de praktijk onderzochten artsen de grenzen en de rek die het beroepsgeheim biedt.
Een huisarts heeft een patiënt in zijn praktijk met een crimineel verleden. De patiënt is soms psychotisch, maar heeft altijd geweigerd zich te laten onderzoeken. De patiënt heeft de huisarts verteld dat hij een reclasseringsambtenaar ‘aan het mes zal rijgen’. De huisarts neemt dit dreigement heel serieus. Mag de huisarts zijn beroepsgeheim doorbreken en, zo ja, jegens wie?
De zaak-Thijs H., verdachte van drie moorden, wakkerde de discussie over het beroepsgeheim weer aan. Hoogleraar gezondheidsrecht Martin Buijsen licht toe welke belangen daarbij moeten worden afgewogen.
