Huisarts Kees de Kock vindt dat zijn vakgenoten meer aandacht moeten besteden aan het werk van hun patiënten. Maar een training om hen beter beslagen ten ijs te laten komen, had niet het gewenste effect, bleek uit zijn onderzoek.
‘Laten we erkennen dat het in één adem noemen van bedrijfs- en verzekeringsartsen het vertrouwen in de bedrijfsartsen onder druk zet’, aldus Dogger. Dus kappen ermee. Schluß! De verzekeringsarts is het blok aan het been van de bedrijfsarts.
Vanaf half maart is de ziekteverzuimcurve flink gestegen. De grote arbodiensten ArboNed en HumanCapitalCare ontvangen in de week van 16 maart liefst 80 procent meer verzuimmeldingen dan normaal. ‘Een historisch hoogtepunt!’ roepen ze.
Werknemers die door OPS, ook wel schildersziekte genoemd, ziek zijn geworden, kunnen een aanvraag indienen voor een eenmalige financiële tegemoetkoming. Op 1 maart gaat de regeling in, melden vakbond FNV en de Stichting OPS. De slachtoffers werkten met oplosmiddelen die beschadigingen aan het centraal zenuwstelsel veroorzaken.
Er is geen politiek draagvlak voor één arts voor arbeid en gezondheid – bedrijfsgeneeskunde en verzekeringsgeneeskunde blijven gescheiden professies. Dat zegt minister Wouter Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in het Tijdschrift voor Bedrijfs- en Verzekeringsgeneeskunde.
Er steekt een brede wind van solidariteit op met de gewaarschuwde collega. Een warme wind ook die in dit koude jaargetijde aangenaam aanvoelt. Altijd fijn als er eenstemmigheid is. Als je samen opkomt voor iemand die klem zit. Is hier wel goed rechtgesproken?
Een bedrijfsarts heeft te maken met alle lagen binnen een organisatie – van werknemer tot directeur. En beïnvloedt de gezondheid van mensen op individueel én organisatorisch niveau. ‘Ik denk dat weinigen weten hoe leuk en uitdagend dit vak is.’
Voor de Nederlandse Vereniging voor Arbeids- en Bedrijfsgeneeskunde (NVAB) is 2020 een cruciaal jaar, voor wat betreft structurele financiering van kwaliteitsbeleid en maatregelen om de instroom in het vak te vergroten.
Tata Steel gaat ruimhartiger om met zaken van asbestslachtoffers van wie duidelijk is dat zij in het verleden bij het bedrijf op met asbest vervuilde plekken hebben gewerkt. Eerder deed Tata bij alle claims nog eigen onderzoek, maar dat wordt nu aangepast.
'Voor mij is het heel simpel. Ik heb verstand van techniek. En stel dat jullie bellen voor een storing. Ik kom binnen en zie dat de zekering eruit ligt. Ik stop er een nieuwe zekering in en meld jullie verder niks. Dit gaat een aantal keer zo. En dan maak ik een plan...'
Vorige week viel er een brief op mijn deurmat. Zomaar vanuit het niets. Pats-boem. Een brief aan de bedrijfsarts. Van zomaar medewerker aan zomaar universiteit. Het bleek een tamelijk uitgebreide brief. 25 pagina’s lang om precies te zijn.
Bedrijfsarts Dick Spreeuwers staat slachtoffers van chroom-6 bij en adviseert hun werkgevers. Hij voorziet nog veel meer affaires, omdat in Nederland – anders dan in de landen om ons heen – niet is vastgelegd hoe schade door beroepsziektes moet worden vergoed.
Een recent pleidooi om multidisciplinair overleg over – de belastbaarheid van – SOLK-patiënten uit te breiden met sociaal geneeskundigen, schiet bedrijfsarts Rinus Ouwens in het verkeerde keelgat. Hem lijkt deze zienswijze vooral een manier om de verzekeringsarts te overrulen.
‘Ga je mee een biertje drinken?’ vraagt Ole. Het symposium heeft nu pauze. Tijd om posters te bekijken. Maar ook om met collega’s te praten. Ole en ik lopen naar buiten. We gaan een café binnen en bestellen een Hvidtøl. Een traditioneel Deens biertje.
Bedrijfsarts wordt onder meer verweten dat zij over klaagsters gezondheidssituatie heeft geoordeeld zonder de juiste informatie, een onjuist advies heeft gegeven en heeft geweigerd contact op te nemen met klaagsters huidige psycholoog.
Het langverwachte advies van de Gezondheidsraad over ME/CVS heeft al flink wat stof doen opwaaien. Zeker vanuit de sociaalgeneeskundige hoek zijn er zorgen over welke gevolgen het advies zal hebben. Medisch Contact zet reacties van een aantal partijen op een rij.
De bedrijfsarts demedicaliseert en het moment waarop de bedrijfsarts wordt ingezet, is maatwerk. Dat stelt Gertjan Beens, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Arbeids- en Bedrijfsgeneeskunde (NVAB) in reactie op het pamflet: ‘Een knellend probleem: privacy versus goed werkgeverschap’.
Lagerugklachten zijn een symptoom, geen ziekte. De exacte oorzaak is meestal onbekend; in 95 procent van de gevallen is er geen verklaring voor de klachten. MRI- en CT-scans zijn nutteloos; de afwijkingen die gezien worden, komen net zo vaak voor bij mensen met als zonder lagerugklachten.
Precies honderd jaar nadat Anton Philips dr. Georg Carl Eduard Burger aanstelde als fabrieksarts bij de Philips Gloeilampenfabrieken N.V. te Eindhoven doet de laatste bedrijfsarts het licht uit. Of zie ik het te somber?
Diverse betrokkenen onderschrijven een recent pleidooi voor multidisciplinaire samenwerking bij SOLK. Maar zij zien die samenwerking wel graag uitgebreid met bedrijfs- en verzekeringsartsen.
In 2017 zat bijna 6 procent van verpleegkundigen, therapeuten, artsen, psychologen en ander zorgpersoneel ziek thuis, vaak meer dan drie maanden tot een jaar. Dat is een stijging van 6 procent ten opzichte van 2013.
Wat betekent dit nu? Is dat veel, vierduizend arbeidsdoden? Het is meer dan het aantal verkeersslachtoffers.
Sinds juli vorig jaar heeft een werknemer die zich niet kan vinden in het oordeel van de bedrijfsarts van zijn werkgever, recht op een second opinion van een andere bedrijfsarts waarover de werkgever en zijn bedrijfsarts afspraken gemaakt hebben.
In bedrijfsartsenjargon wordt met probleemanalyse de beschrijving van een verzuimsituatie bedoeld. De bedrijfsarts is namelijk krachtens de ongeveer 20 jaar oude ‘Regeling procesgang eerste en tweede ziektejaar’ gehouden om een probleemanalyse op te stellen. Niet iedereen beseft dat dit een WIA-regeling is! Niet een regeling vanwege de arbowet, de ziektewet of het arbeidsrecht.
We komen er niet uit vanmiddag. De zitting is al anderhalf uur geleden gesloten. De temperatuur in de raadkamer loopt op. Over één klachtonderdeel worden we het maar niet eens. Mocht de bedrijfsarts de begeleiding op eigen initiatief beëindigen?
