‘Waar het geheugen ruimte voor reserveert, heb je niet voor het zeggen, en al helemaal niet hoeveel’, schrijft Sacha Bronwasser (1968) in haar debuut Niets is gelogen. Het verhaal draait om een vernissage in Kortrijk, en de vijf mensen die erna samen iets heftigs meemaken. Luid middelpunt is Pé Derkinderen, kunstconnaisseur en gynaecoloog. Achteraf blijkt dat iedereen het moment anders heeft beleefd.
Artsportaal bundelt, zoals eerder gemeld in dit blad, ‘de beste informatie en meest handige links’ voor artsen. Huisartsen, aiossen, POH’s en specialisten ouderengeneeskunde hadden al een eigen platform. Nu is er ook een handzaam overzicht voor artsen verstandelijk gehandicapten: avgartsportaal.nl.
Julian Barnes is een schrijver die vele genres beoefent: romans, essays, korte verhalen, autobiografische verhalen en biografische romans. In het laatste genre is Flauberts papagaai misschien wel zijn bekendste boek. In 2016 verscheen Het tumult van de tijd, over de Russische componist Sjostakovitsj. En nu is er De man in de rode mantel, over Samuel Pozzi (1846 -1918), chirurg met gouden handjes in het Parijs van het eind van de 19de en begin 20ste eeuw, de belle époque.
Nadat bij theatermaker Marc de Hond blaaskanker was geconstateerd, onderging hij chemotherapie en werd zijn blaas verwijderd. De Hond heeft een vorm van blaaskanker met slechte overlevingskansen, slechts 35 procent van de patiënten is na vijf jaar nog in leven.
Dat Opera Melancholica, de nieuwe productie van Opera2day, het New European Ensemble en Scapino Ballet Rotterdam, ‘anatomisch theater van de psyche’ is, kan niet missen: midden op het podium staat een enorme schedel omringd door de ronde tribunes van een anatomisch theater.
Eind 2019 staan boze huisartsen op de stoep van het ministerie van Volksgezondheid: ze krijgen hun meest kwetsbare patiënten niet doorverwezen naar de juiste zorg.
Dark Waters van Todd Haynes vertelt het waargebeurde verhaal van advocaat Rob Bilott die het opneemt tegen chemiereus Dupont.
Het autobiografische debuut van Thomas van der Meer vertelt het verhaal van ‘Thomas’ die geboren is als meisje en besluit om in transitie te gaan.
U kent ze wel, de stoffen met op de verpakking een zwart kruis, een vlam of een doodshoofd. Ernst Homburg en Elisabeth Vaupel verzamelden hierover elf artikelen van verschillende auteurs en schreven zelf een voorwoord en conclusie.
Zojuist heb ik van zo’n tien muziekfragmenten aangegeven hoe leuk ik ze vond. Mensen die zoals ik van jazz en klassiek houden, zouden over het algemeen nauwkeurig en ordelijk zijn en soms wat minder stabiel.
De herinneringen van de Joodse arts/psychoanalyticus Eddy de Wind (1916-1987) aan zijn kampleven in Auschwitz lezen als een gruwelijk verhaal én een tedere romance, met onzekere afloop.
Twee teams van twee kinderen beantwoorden vragen en gaan de strijd aan in spellen waarin hun zintuigen, ledematen en organen centraal staan. Met een ‘zweetbonus’ voor de volwassene die zich voor elk team in het zweet werkt.
De schitterend vormgegeven catalogus bij de expositie Insomnia, die tot 5 mei is te zien in Museum de Fundatie (Zwolle), oogt als een nacht: zwarte pagina’s met foto’s, waarin licht slechts mondjesmaat wordt toegelaten.
Zondag 2 februari besteedt het EO-programma NieuwLicht aandacht aan voltooid leven.
Als na een ernstige beroerte de vraag rijst of wel of niet doorbehandelen zinvol en gewenst is (zoals al dan niet starten of voortzetten van sondevoeding), staan artsen en familieleden vaak voor een ingewikkeld dilemma.
Na zeventien jaar in de geneeskunde te hebben rondgedwaald en zeer regelmatig te zijn verdwaald, las ik onlangs Cognitive Errors and Diagnostic Mistakes.
Kortgeleden kwam The Cave in roulatie, nu is er met For Sama een tweede documentaire te zien, die zich voor een belangrijk deel afspeelt in een Syrisch ziekenhuis. De film van Waad al-Kateab en Edward Watts volgt de levens van een jong stel terwijl hun stad Aleppo onder vuur ligt.
Neuroloog Oliver Sacks (1933-2015) was in medische kring omstreden door zijn onorthodoxe behandeling en beschrijving van zijn patiënten, maar een breed lezerspubliek smulde van zijn klinische verhalen. In werk en privé gedroeg hij zich grenzeloos en roekeloos, bleek al uit zijn autobiografie Onderweg (2015). Dat nog niet alles was gezegd, bewijst En hoe gaat het met u, dokter Sacks? van de journalist Lawrence Weschler.
Het uitgebreide en geactualiseerde CVRM in de huisartsenpraktijk behandelt organisatie en uitvoering van het CVRM-spreekuur, compleet met protocollen, tabellen, stroomdiagrammen en stappenplannen voor de medicatiekeuze.
Geïnspireerd op eigen ervaringen schreef Ivo Victoria Alles is oké, een treffende roman over hoe alzheimer een moeder en de relatie met haar zoon verandert. Allebei worstelen ze met haar vergeetachtigheid en hoe daarmee om te gaan. ‘Ik ben niet bang voor de dag waarop ze me niet meer herkent. Ik ben bang voor de dag waarop ik háár niet meer herken.’
De bekende reeks Compendium Geneeskunde, een initiatief van en samengesteld door de geneeskundestudenten Romée Snijders en Veerle Smit, is onlangs in een 2.0-versie verschenen. Aan de nieuwe reeks werkten meer dan tweehonderd studenten en artsen mee, uit zowel Nederland als België.
Er is – lang geleden, in 1948 – iets gebeurd wat anno 1999 nog altijd het levensgevoel van de 67-jarige Trond bepaalt, die zich sinds het recente overlijden van zijn vrouw heeft teruggetrokken in de bossen van Noorwegen. Dat is ruwweg de inzet van Out Stealing Horses van Hans Petter Moland, de geslaagde verfilming van een veelgelezen roman van Per Petterson.
De muziek van Beethoven wordt over het algemeen opgedeeld in drie stijlperioden: vroeg, midden en laat. Deze verschillende stijlen zijn het best hoorbaar in Beethovens strijkkwartetten. Edoardo Saccenti en collega’s onderzochten de strijkkwartetten om te zien of er een verband was tussen de drie stijlen en de doofheid van de grote componist. Daarbij stuitten de onderzoekers inderdaad op een verband.
Wat gebeurt er in het hoofd van een jonge man met autisme terwijl hij zich staande probeert te houden in het alledaagse leven? Zelden zal dat zo knap, inzichtelijk en met humor verbeeld zijn als in de korte (duurt slechts een halfuur) handgetekende animatiefilm Mind My Mind van Floor Adams.
Op het programma van de 49ste editie van het Internationaal Film Festival Rotterdam (IFFR) dat op 22 januari van start gaat en duurt tot en met 1 februari staan ook nu weer allerlei titels over ziekten, zorg en zorgverleners. Zes tips.
