Pijnlijke strengen na borstvergroting
3 reactiesEen gezonde 36-jarige vrouw meldt zich bij haar operateur in verband met pijnlijke strengen onder haar linkerborst na een esthetische mamma-augmentatie beiderzijds met siliconenprothesen. Het postoperatieve beloop is aanvankelijk ongecompliceerd, totdat zij na twee weken pijn krijgt onder haar linkerborst en daar drie strengen bemerkt. De pijn neemt toe bij aanraking. De klachten zijn niet cyclus-gebonden en de familieanamnese voor mammacarcinoom is negatief. Rechts heeft zij geen klachten.
Bij lichamelijk onderzoek zien wij een geaugmenteerde linkerborst met caudaal drie huidkleurige strengen. Deze zijn subcutaan, beginnen in het inframammair geplaatste litteken en verlopen verticaal. De strengen zijn pijnlijk en hard bij palpatie. De mediale en langste streng meet 1 bij 17 centimeter, de twee meer lateraal gelegen strengen meten 1 bij 3 centimeter. Bij palpatie van de borst is er een normale postoperatieve situatie. Patiënte heeft geen koorts en er zijn geen axillaire lymfeklieren palpabel.
Op basis van het klinisch beeld wordt de diagnose ziekte van Mondor gesteld. Er wordt een terughoudend beleid gevolgd met NSAID’s. Na zes weken zijn de strengen verdwenen en is patiënte klachtenvrij.
De ziekte van Mondor is een zeldzame aandoening die in twee tot tien weken vanzelf overgaat.1 Er is sprake van een trombo-flebitis van een subcutane vene van de anterolaterale thoraco-abdominale wand, maar ook andere oppervlakkige venen kunnen aangedaan zijn.2 Door de inframammaire incisie van de mamma-augmentatie worden de verticaal georiënteerde venen doorgenomen en kan er stase van bloed en mogelijk trombusvorming ontstaan.3 Er vormt zich een streng of intrekking.
Andere beschreven oorzaken zijn zwangerschap, infectie, trauma of mammacarcinoom.4 De diagnose wordt gesteld op basis van het klinisch beeld. Echografie en mammografie kunnen aanvullend zijn. Omdat de ziekte van Mondor zelflimiterend is, is er geen noodzaak tot behandeling. Eventueel kunnen wel NSAID’s worden voorgeschreven.
contact:
cc: redactie@medischcontact.nl
Voetnoten
1. Pugh CM en DeWitty RL. Mondor’s disease. J Natl Med Ass 1996; 88: 359-63.
2. Alvarez-Garrido H, Garrido-Rios AA, Sanz-Munoz C en Miranda-Romero A. Mondor’s disease. Clin Exp Dermatol 2009; 34: 753-6.
3. Khan UD. Incidence of Mondor’s disease in breast augmentation: a retrospective study of 2052 breasts using inframammary incision. Plast Reconstr Surg 2008; 122: 88e-9e.
4. Salemis NS, Merkouris S en Kimpouri K. Mondor’s disease of the breast. A retrospective review. Breast Disease 2001/2012; 33: 103-7.
D.E. Josephus Jitta
Huisarts n.p., DEVENTER
Geneeskunde is een ervaringsvak, je kunt natuurlijk niet alle zeldzame dingen zelf tegenkomen.
Daarom vind ik deze rubriek leuk omdat ik af en toe iets herken.
De ziekte van Mondor wordt overigens al beschreven als pitfall in het boek ' A Companion t...o Surgery' van Hamilton Bailey. Mijn editie dateert uit 1973.
M. de Vries
Arts, AMSTERDAM
Intimidatie is niet hoe ik het zou willen noemen. Sommige beelden zijn zeldzaam of nogal specialismespecifiek (ik merk dat ik vooral qua radiologie wat hiaten in mijn kennis heb), andere beelden worden a-typisch manifest. Weer andere beelden had je '...moeten' herkennen.
In de eerste drie gevallen ben ik dankbaar voor het 'leermoment'. In het laatste geval dankbaar voor de korte opfrissing van mijn kennis. Een 'oh ja'-moment zou geen reden moeten zijn voor wankelend zelfvertrouwen.
Bart Bruijn
Huisarts, STREEFKERK
Ik vind de serie "Wat ziet u-Gezien" een bijzonder interessante en leuke rubriek. Vaak een puzzel, waar ik soms uitkom.
Toch draagt deze rubriek niet bij aan mijn zelfvertrouwen. Elke keer zijn er weer beelden, die ik absoluut niet kan duiden, waar... anderen met groot gemak een afwijking of ziekte weten te poneren. Vaak heb ik dan toch het idee heb dat ik hem had moeten zien of kennen. Zo ook hier. Voor zover ik me kan herinneren heb ik nooit van de ziekte van Mondor gehoord.
Voelen anderen zich ook zo regelmatig geïntimideerd, of heb ik gewoon een probleem, waar ik dan toch in de dagelijkse praktijk niets van merk?