Wat ziet u?
Henrique Sachse
2 minuten leestijd
Gezien

Knoeien met knoflook

2 reacties

Een 8-jarig meisje komt op verzoek van de vertrouwensarts bij de Forensische Polikliniek Kindermishandeling (FPKM) omdat ze sinds vier dagen huidafwijkingen op de billen heeft. Haar ouders zijn gescheiden. Het meisje vertelt dat zij vier dagen voor het polibezoek bij haar vader logeerde en dat haar stiefmoeder vond dat zij uit haar mond stonk en dat die geur afkomstig moest zijn van ‘wormen’. Zij heeft geen jeuk bij de anus. Zij vertelt dat ze uitgeperste knoflooktenen op een doekje in haar onderbroek moest doen, wat pijnlijk aanvoelde maar waar zij ‘s nachts mee had geslapen. De moeder zag twee dagen later een roodblauwe plek op de linkerbil, ging met haar dochter naar de huisarts, waarna een melding bij Veilig Thuis (voorheen Advies- en Meldpunt Kindermishandeling) plaatsvond.

Bij lichamelijk letselonderzoek was op de linkerbil, naast de anus, een scherp begrensde, grillig gevormde, enigszins ovale lichtrode huidbeschadiging zichtbaar van ongeveer 3 bij 4 centimeter. Centraal in de huidbeschadiging lag de huid los van de onderlaag en was er een gebied waar geen huid zichtbaar was. Het betrof een tweedegraadsbrandwond.

Op de rechterbil was, naast de anus, een onscherp begrensde grillig gevormde lichtrode huidverkleuring zichtbaar van ongeveer 1,7 bij 0,6 centimeter. Dit was een eerstegraads­brandwond.

De tweedegraadsbrandwond op de linker- en de eerstegraadsbrandwond op de rechterbil, waren volgens het meisje het gevolg van contact met uitgeperste knoflooktenen.

Uit medische literatuur blijkt dat langdurige applicatie van knoflooktenen (meer dan acht uur) chemische brandwonden kan veroorzaken. De kenmerken van de huid van een kind, de concentratie en de versheid van de knoflooktenen en het gebruik van een doekje in de onderbroek (wat afsluiting van lucht tot gevolg heeft) spelen in deze casus een faciliterende rol. Relevant is dat applicatie van knoflooktenen rond het rectum in niet-wetenschappelijke literatuur als therapie van maden wordt genoemd.

Veilig Thuis adviseerde de ouders ten aanzien van hun communicatieproblemen, regelde psychische begeleiding voor het kind en sprak met vader af om de medische zorg voor het kind voortaan aan de huisarts over te laten. De situatie wordt na drie tot zes maanden door Veilig Thuis actief nagegaan.

Contact:

dr. Laura Laan, forensisch arts FMG, Forensische Polikliniek Kindermishandeling (FPKM) Utrecht

Bertine Spooren, forensisch arts KNMG, FPKM Utrecht

Henrique Sachse, vertrouwensarts, Veilig Thuis (voorheen Advies- en Meldpunt Kindermishandeling) Gouda

Lonneke van Duurling, forensisch arts KNMG, FPKM Utrecht

llaan@polikindermishandeling.nl

cc: redactie@medischcontact.nl


<b> Download dit artikel als PDF</b> Denk mee over de casus van volgende week:
Gezien aneurysma
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.