Psychiater alsnog geen recht op BIG-register
1 reactieDe Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd heeft een melding gekregen over een psychiater. Deze heeft bij patiënten in strijd met de richtlijnen offlabelmedicatie voorgeschreven en onvoldoende onderzoek verricht. Ook was de dossiervoering inadequaat en ontbraken behandelplannen en toestemming van de ouders van de minderjarige patiënten.
De inspectie heeft de psychiater een aanwijzing opgelegd. Hierop heeft hij zijn werkzaamheden gestaakt en de patiëntenzorg overgedragen. Ook heeft hij zelf zijn BIG-registratie laten doorhalen.
De inspectie heeft een tuchtklacht ingediend en gevraagd de psychiater het recht om zich opnieuw in te schrijven te ontzeggen. Het regionaal tuchtcollege acht de klacht gegrond. Gelet op het feit dat de psychiater al is uitgeschreven, hij zijn werkzaamheden heeft gestaakt en geen patiënten meer heeft, kan de gevraagde maatregel achterwege blijven. De inspectie gaat hiertegen in beroep. Het Centraal Tuchtcollege ontzegt de psychiater alsnog het recht om zich opnieuw in het BIG-register in te schrijven omdat het anders niet is uitgesloten dat de psychiater zijn werkzaamheden voortzet.
Coby Vreugdenhil
psychiater, Amsterdam
Deze tuchtzaak trok mijn aandacht omdat we in de kinder- en jeugdpsychiatrie een aantal van de genoemde middelen zeer geregeld on en off label voorschrijven. Ook jonge(re) kinderpsychiaters verschillen - in weerwil van alle richtlijnen en formularia ...- nogal van medicatievoorkeuren en opvattingen over doseringen. E.e.a. hangt ook samen met het "soort" patiënten dat je ziet. Ik verbaas me over het snelle voorschrijven van antipsychotica, benzodiazepinen en melatonine door sommige collega's. De stand van de neurobiologische wetenschap is inmiddels zover dat we medicatie niet meer voor ziektebeelden (DSM-categorieën) maar voor symptomen zouden moeten voorschrijven. In de richtlijnen voor de medicamenteuze behandeling van ASS en BPD is dat zo al opgenomen. Richtlijnen geven helaas geen sluitende antwoorden op tal van klinische vragen. Ik heb meermaals van juristen begrepen dat het ondertekenen van behandelplannen niet noodzakelijk is, maar dat een aantekening van de toestemming van ouders en/of kind volstaat. Vanuit onderzoek, van collega's en op grond van ervaring heb ik geleerd dat een adequate medicatiedosering van vele factoren afhangt en dat je die - bijvoorbeeld bij methylfenidaat - moet bepalen o.g.v. effect en bijwerkingen. Doseren op leeftijd en gewicht is lang achterhaald. Jammer genoeg geeft de beschrijving van deze zaak onvoldoende details, zodat ik er nu niet van kan leren omdat ik zo niet begrijp wat deze collega nu zo anders heeft gedaan dan andere kinderpsychiaters. Ik lees over een ouderwetse dossiervoering en kennelijk niet standaard voorlichting geven en contra-indicaties uitvragen (althans niet noteren dat hij dat heeft gedaan omdat het tè vanzelfsprekend is?) en onvoldoende frequent de RR, P en L en G meten. Maar wat hij nu qua diagnostiek en medicatiebeleid "verkeerd" zou hebben gedaan is mij nog niet duidelijk.