Huisarts zegt onterecht behandelovereenkomst op
2 reactiesKlager verwijt de huisarts dat hij hem heeft onthouden van medische zorg door hem niet van insuline te voorzien en zijn bloedsuikerwaarden niet te controleren, terwijl beide nodig waren. Volgens het college is een tijdverloop van bijna zeven weken tussen het ontslag uit het ziekenhuis en het eerste consult met klager onaanvaardbaar lang.
Eens te meer nu in de ontslagbrief van het ziekenhuis is verzocht om controle. Tevens heeft de huisarts nagelaten te achterhalen of klager wel over voldoende insuline beschikte.
De huisarts heeft de behandelovereenkomst met klager beëindigd direct nadat de POH hem informeerde over de woordenwisseling die tussen klager en haar had plaatsgevonden, zonder klager daar zelf over te spreken en te onderzoeken wat de oorzaak van de gedragingen van klager was. Het was de verantwoordelijkheid van de huisarts om de communicatie met klager weer op gang te brengen. Het was niet een zodanig extreme gebeurtenis dat beklaagde de behandelovereenkomst had mogen beëindigen. Waarschuwing.
J.G.H. Mulder
Huisarts
Jammer dat bij de bovenbeschreven uitspraak een essentieel onderdeel uit de volledige uitspraak niet is vermeld.
Op 30 oktober 2020 heeft beklaagde klager en zijn gezin in zijn huisartsenpraktijk ingeschreven, ondanks dat de praktijk niet in hun ...woonomgeving is gevestigd. Klager en zijn gezin werden ingeschreven na bemiddeling door hun ziektekostenverzekeraar nadat er onmin was geweest met hun vorige huisarts.
Met daarna nog de volgende opbeurende toelichting:
Volgens de KNMG richtlijn ‘Niet-aangaan of beëindiging van de geneeskundige behandelingsovereenkomst’ (januari 2021) had beklaagde vóórdat hij de behandelovereenkomst opzegde met klager het gesprek aan moeten gaan en hem zo nodig een waarschuwing moeten geven. “Als een patiënt zich onheus opstelt, is het de verantwoordelijkheid van de arts om te proberen de communicatie weer in goed banen te leiden. Een arts moet incidenteel onaangepast gedrag kunnen opvangen en dulden. Pas als dat echt niet lukt en de patiënt het gedrag meermaals vertoont en blijft vertonen, kan de arts de behandelingsovereenkomst beëindigen.” In de richtlijn staat bovendien: “het kan zijn dat het onheuse of agressieve gedrag van de patiënt samenhangt met de aard van de ziekte waaraan de patiënt lijdt, bijvoorbeeld bij psychische aandoeningen. In dat geval zal de arts nog terughoudender moeten zijn in het beëindigen van de behandelingsovereenkomst.”
Dat zet het een en ander toch in een ander daglicht ondanks dat deze individuele casus natuurlijk triest is. Het bijzondere in ons zorgsysteem is dat patiënten met gedragsproblematiek van arts naar arts kunnen reizen met en telkens weer het hele circus van onaangepast gedrag en waarschuwingen opnieuw kunnen doorlopen met alle negatieve ellende in de huisartsen praktijk die het toevallig betreft en daarbij ook nog kunnen eisen dat hun dossier elke keer wordt gewist. Met een ineen stortend zorgsysteem misschien is dit geld en energie vretende principe toch iets om na te kijken.
B.A.M. Duineveld
huisarts, Haarlem
Verkeerde link naar uitspraak. Juiste link: https://tuchtrecht.overheid.nl/zoeken/resultaat/uitspraak/2021/ECLI_NL_TGZRSGR_2021_130