Ignace Schretlen

De foto van het verdronken 3-jarige jongetje Alan Kurdi dat op 2 september 2015 aanspoelde op een Turks strand, had in 1993 een even iconische voorganger: een uitgehongerd, stervend meisje in Soedan met schuin achter haar een aasgier.

‘Er is een mannetje in komen te wonen. / Hij is wie ik ben. / Morst met mijn soep. / Steekt een boterham in mijn neus.’ ‘Mannetje’ is het eerste van de negen gedichten die de cyclus ‘Mr. Parkinson, I presume???’ vormen.

‘Ik volg een tijdpad dat anderen zouden kunnen volgen. Ik woon in dezelfde stad als waar ik ben opgegroeid. Ik ben academicus, kind van twee academici. Ik leef eenzelfde leven als het jouwe.’ Het laatste zinnetje vormt de titel van het autobiografische relaas van de Noorse hoogleraar Jan Grue (1981), bij wie op 3-jarige leeftijd spinale spieratrofie werd gediagnosticeerd.

‘Dit boek is een boek over noch voor vrouwen’ staat in de inleiding van De waarheid over Eva van primatoloog Carel van Schaik en de historicus Kai Michel.

Leven met euthanasie / Geliefden ­vertellen over hun ervaringen omvat ruim veertig authentieke, vaak aangrijpende verhalen (inclusief enkele interviews), waarin euthanasie vanuit het perspectief van ‘geliefden’ wordt belicht.