Promoverende coassistenten verliezen rechtszaak tegen UMCG
1 reactieHet UMCG hoeft student-promovendi niet dezelfde arbeidsvoorwaarden te bieden als werknemer-promovendi. Deze uitspraak heeft de kantonrechter gedaan in een rechtszaak die werd aangespannen door 48 promoverende coassistenten van het UMCG.
Het gaat om coassistenten die tussen oktober 2016 en oktober 2018 startten met een promotietraject bij het UMCG. Zij vallen onder het Besluit experiment promotieonderwijs, waarmee de overheid universiteiten de mogelijkheid biedt om promovendi niet als werknemer maar als student aan te stellen. In tegenstelling tot student-promovendi voor en na die periode heeft deze specifieke groep geen arbeidsovereenkomst, maar ontvangt een beurs uit het Profileringsfonds. Daarbij hebben ze echter geen recht op pensioenopbouw, krijgen geen vakantiegeld en geen eindejaarsuitkering. Ondersteund door de Landelijke vereniging van Artsen in Dienstverband (LAD) stapten ze daarom naar de rechter. Volgens de LAD verrichten de student-promovendi dezelfde werkzaamheden als werknemer-promovendi, maar verdienen zij minder.
De kantonrechter gaat daar echter niet in mee en stelt dat er wel degelijk verschillen zijn tussen de positie van een student-promovendus en een werknemer-promovendus. Die verschillen zijn aanwezig bij de keuze voor het promotieonderwerp en de promotor(es), bij het geven van onderwijs, bij de intellectuele rechten op het eindresultaat en bij de verplichting betreffende aanwezigheid. De kantonrechter stelt dat er duidelijk sprake is van een onderwijs- of opleidingsovereenkomst en niet een arbeidsovereenkomst. De hoogte van de beurs is daarnaast volgens de kantonrechter gelijk aan het nettosalaris van een werknemer-promovendus.
De kantonrechter laat zich bovendien kritisch uit over de stap van de 48 student-promovendi en stelt dat zij eigenlijk geen arbeidsrechtelijke bescherming nodig hebben. Zij bevinden zich namelijk in een florissante positie, vergeleken met andere groepen die bescherming zochten van het arbeidsrecht, zoals buitenlandse vrachtwagenchauffeurs, postpakketbezorgers en maaltijdbezorgers, zo stelt de kantonrechter.
Volgens de LAD zijn de 48 student-promovendi het niet eens met het vonnis en bekijken ze nu of een hoger beroep zal worden ingesteld.
Lees ook
J.A.H. Holslag
arts-ontwikkelaar, Arnhem
“ De kantonrechter laat zich bovendien kritisch uit over de stap van de 48 studentpromovendi en stelt dat zij eigenlijk geen arbeidsrechtelijke bescherming nodig hebben. Zij bevinden zich namelijk in een florissante positie, vergeleken met andere gro...epen die bescherming zochten van het arbeidsrecht, zoals buitenlandse vrachtwagenchauffeurs, postpakketbezorgers en maaltijdbezorgers, zo stelt de kantonrechter.”
Wat?? Omdat je ooit hopelijk een goed salaris gaat krijgen heb je geen recht op arbeidsrechtelijke bescherming? Heeft deze rechter enig idee hoe afhankelijk je bent als promoverend coassistent? Voelt erg misplaatst.
Verder wel principieel mee eens dat het geen arbeidsrelatie is. Obv eigen ervaring in een dergelijk (voor) traject vergeleken met een baan. En mensen in mijn omgeving in die positie. Hoewel de argument aanwezigheid (heb ik in mijn huidige werk ook niet). Geen uren norm vind ik wel een belangrijke. In de praktijk zal echter vaak de promotor geen vrije keuze zijn van de ‘student’. Maar bepaald worden door het vakgebied dat de student op wil, zoals je ook niet kunt zeggen dat je niet voor een baas werkt omdat je zelf kan kiezen bij welk bedrijf je werkt.
Ook de argumenten intellectueel eigendom vind ik dun. En of je wel of geen onderwijs moet geven lijkt niet relevant of het onderzoekswerk dat je doet arbeid is.
Ben benieuwd naar het beroep.