Niet alleen voor het geld

‘Goedemorgen! U bent toch meneer Hulst? U mag over twee minuten even niets meer drinken en u heeft zo dadelijk om zes voor negen de eerste bloeddrukmeting, dan om veertien over negen krijgt u de medicatie en een uur daarna mag u gaan ontbijten. Om negen over elf is dan weer de volgende bloeddrukmeting.’

Het is twaalf over acht, dag elf van mijn negentiendaagse interne verblijf bij het CHDR. Ik heb me opgegeven als proefpersoon voor de laatste fase van de eerste tests op mensen van een medicijn dat de spierziekte ALS zou moeten remmen. Er staat 3700 euro tegenover. Ik zie het als een inhaalslag van al het gemiste loon van het afgelopen jaar. Normaal gesproken ben ik voornamelijk werkzaam in de horeca, maar nu heb ik vooral klussen in magazijnen bij elkaar gesprokkeld. Het geld was voor mij dan ook de hoofdreden om mij voor deelname op te geven, met in mijn achterhoofd als morele motivatie het bericht dat George Kooymans, zanger en gitarist van de Golden Earring, ook door deze ziekte is getroffen.

Maar dat geldt niet voor alle deelnemers. Samen met twee andere proefpersonen, beiden studenten en leeftijdgenoten, ben ik op dag drie verhuisd naar een verdieping lager. Ik maak hier deel uit van een bont gezelschap. Aan mijn familie berichtte ik: ‘Ik zit met een plantendeskundige, een bejaarde, een computertechneut, iemand die vier keer is uitgezonden naar Afghanistan, iemand die Plato citeert en nog een paar die ik nog niet heb ontmoet.’ De personen die ik nog niet had ontmoet waren op dat moment twee vrouwen op leeftijd en een logistiek medewerker. Niet iedereen doet overigens mee aan hetzelfde onderzoek.

Eén van de vrouwen gaf aan dit voornamelijk te doen om even tot rust te komen: ‘Ik hoef niets te doen in het huishouden, heb genoeg tijd om eens andere dingen te doen en ik krijg er ook nog goed voor betaald!’ Ze had gelijk, al valt het me, bevoorraad met zes boeken, een fotoshopcursus, tekenmateriaal en enkele gedownloade series, erg mee hoeveel tijd er echt voor jezelf overblijft tussen de onderzoeken en gesprekken met medebewoners. Ik heb gehoord dat er ook iemand was die dit deed voor een familielid met ALS. Hij kwam echter niet langs de coronatest.

Iedereen is het hoe dan ook met me eens dat dit een efficiënte manier is om de avondklok te overbruggen.