‘Natuurlijk huil ik weleens bij een patiënt’

Tijdens het gesprek gaat het namelijk niet over louter vakinhoudelijke zaken – daarop ligt de nadruk al tijdens colleges. Integendeel: de drie coassistenten gaan juist een heel persoonlijk gesprek aan met hun gasten. ‘Want specialisten zijn ook gewoon leuke en interessante mensen die heel goed het patiëntverhaal kunnen vertellen’, aldus Tiara. Door zo persoonlijk met hen in gesprek te gaan, laten wij de menselijke kant van de specialist zien. En dan komen we erachter dat ook zij herkansingen hebben gehad en een leuke studententijd. Zij zijn ook geen supermensen en hebben ook ons pad bewandeld.’

Comfortzone

KoffieCo probeert specialisten uit hun comfortzone te halen door hun uitdagende en grappige vragen te stellen. Doris: ‘In aflevering 14 vroegen we bijvoorbeeld aan een hartchirurg of hij weleens huilt bij een patiënt en of dat eigenlijk wel kan. En toen was zijn reactie: “Natuurlijk huil ik weleens bij een patiënt. Waarom zou dat niet kunnen?” Dat laat zien dat het in een arts-patiëntrelatie heel waardevol kan zijn om juist wel emotie te laten zien.’
‘Je moet wel een beetje voelsprieten hebben om te bepalen of je een  gekke of lastige vraag kunt stellen’, vult Tiara aan. ‘Maar als je het doet, dan wordt het vaak wel gewaardeerd.’ Doris: ‘Het leuke is dat we tijdens een interview altijd heel veel lachen, zowel off- als on-screen. De dynamiek met een specialist in de studio is namelijk compleet anders dan tijdens de coschappen. De afstand is kleiner, waardoor we echt tot de kern van zijn persoonlijke verhaal kunnen komen.’
Tessa: ‘KoffieCo wil een kijkje geven in de persoon achter de dokter. Voor ons lijkt het weleens een eindeloze studie en voelt het soms zo ver weg om later specialist te zijn. Door de echte dokter naar voren te laten komen, trekken we dat gevoel iets dichterbij.’

‘Het leuke is dat we tijdens een interview altijd heel veel lachen’

Rollen omgedraaid

De podcast is inmiddels meer dan 20 duizend keer gedownload en bestaat uit verschillende rubrieken. De ‘specialistenpitch’ is overduidelijk favoriet. Tessa: ‘Omdat we gewoon merken dat die specialist zenuwachtig binnenkomt. Voor de eerste keer in ons leven zijn wij niet degenen die zenuwachtig zijn, maar zijn zij het. De rollen zijn even omgedraaid. En tijdens de pitch moeten ze dat wat zij al zoveel jaren zo goed kennen toch maar even zien te verkopen aan de luisterende coassistent of arts van de toekomst. Wij zitten dan echt met een grote glimlach toe te kijken.’
Iedere specialist pakt het op zijn eigen manier aan. Doris: ‘De een doet het helemaal uit zijn hoofd, de ander heeft een blaadje met steekwoorden. Het enthousiasme waarmee ze dit doen, werkt aanstekelijk.’ Tiara: ‘“De tip voor de toekomst” vind ik ook een goede toevoeging. Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgen, maar iedere keer komt er toch weer een inspirerende quote uit. En daar hebben wij én onze medestudenten direct wat aan.’

Durven vragen

In het begin hadden de drie meiden niet door dat ze bezig waren met een cultuurverandering. Maar nu merken ze dat medestudenten steeds vaker ‘durven te vragen’. Tessa: ‘Het is niet zo dat wij alleen de hiërarchie de schuld willen geven. Wij willen zelf ook actief wat doen om dichter bij de specialist te komen en andersom. Het is heel erg in het belang van de student.’ ‘We merken, zien en horen om ons heen ook dat medeco’s steeds vaker bij het koffieapparaat de arts aanspreken en hem of haar een vraag – al dan niet uit onze podcast – stellen’, vult Tiara aan. ‘Dus we zijn echt dingen aan het veranderen.’
Doris: ‘Door onze vragen te stellen, hopen we dat andere coassistenten dat ook aandurven. Wat ik hun wil meegeven: begin de dag met twee of drie wat diepere vragen in je hoofd. Die zou je dan kunnen stellen op een moment dat daarvoor de kans is – dan heb je ze maar vast paraat. Dat kunnen vragen zijn over concrete dingen die de specialist in zijn of haar werk heeft meegemaakt, maar ook juist over de weg naar het specialistzijn toe.’
Tiara: ‘En het fijne is dat je merkt dat ze het eigenlijk heel leuk vinden als je dat soort vragen stelt. De angst voor die hiërarchie is iets wat we onszelf wijsmaken. Want uiteindelijk ga je als co de kamer uit met het gevoel dat je een originele vraag hebt gesteld. En op de specialist kom je over als een geïnteresseerde student die eens iets totaal anders wil weten. Dus het werkt twee kanten op.’

‘We zijn echt dingen aan het veranderen’

Boordevol inspiratie

KoffieCo heeft inmiddels al zeventien afleveringen online staan, maar de dames zijn nog lang niet klaar. ‘We zitten boordevol inspiratie en iedere week komt er een nieuw idee bij’, vertelt Doris enthousiast. ‘En alle suggesties zijn welkom! Dus mensen uit het hele land mogen ons e-mailen, bellen, instagrammen: het mag allemaal.’ Tiara: ‘We vinden het ook belangrijk dat juist onder­belichte zaken en vakoverstijgende onderwerpen aan bod komen. Zo interviewden wij laatst een onder­nemer in de zorg en binnenkort komt er een special over rouw online. Ook willen wij nog iemand interviewen met een geneeskundediploma die uiteindelijk niks in de geneeskunde is gaan doen.’
Maar ook de specialisten blijven aan het woord komen. Want wat de drie Utrechtse studentes zelf willen worden, daarop hebben ze nog niet echt een antwoord. Tessa: ‘Nu we richting het einde van ons vierde jaar gaan, krijg je toch wel steeds meer een doktersgevoel. Je voelt beter aan of je meer een denker of een doener bent. Voor mij en Tiara is het meer dat laatste. Wij worden helemaal gelukkig als we een dagje op de ok mogen staan. Maar wat het precies gaat worden? Dat weet ik nog niet.’ Doris: ‘En ik heb letterlijk nog geen idee. Na elk interview denk ik: nou, laat ik dat dan maar doen. Maar over kiezen hoeven we het gelukkig nog niet te hebben.’

Leerdoelen

Hebben de meiden nog tips voor hun medeco’s? Tessa: ‘Coassistenten krijgen geen financiële vergoeding voor hun coschap en de stages kunnen best pittig zijn. Waarin wij wel worden betaald, zijn leerdoelen. En je leerdoel voor de dag hoeft niet per se iets medisch-inhoudelijks te zijn. Jouw doel kan ook een keer zijn dat je de specialist vraagt of hij altijd al dit specialisme wilde doen en hoe hij tot zijn keuze is gekomen. Je kunt veel meer uit je coschap halen als je er ook op die manier iets bewuster mee bezig bent.’ Doris: ‘En dat heeft ook weer te maken met dat durf te vragen. Want je kúnt ook gewoon een keer aan een specialist vragen of hij zin heeft om een kop koffie met je te drinken. Uiteindelijk zijn specialisten heel erg gericht op onderwijs en willen ze je graag verder helpen.’
Tiara: ‘En we willen ook een oproep doen aan de specialist. Je kunt in tien minuten bijvoorbeeld uitleggen hoe een sepsis werkt en dat je daaraan kunt doodgaan, maar in diezelfde tijd kun je ook heel even met de co gaan zitten om van persoon tot persoon over het vak te praten – met een kop koffie erbij.’