Meer ziekenhuizen gebruiken videoconsulting 

Ziekenhuizen zijn zoals bekend sinds de coronacrisis en masse overgestapt op videoconsulten. Maar hoe kan het ‘momentum’ worden vastgehouden? En waarin kunnen de instellingen samenwerken om een stap verder te komen? Arts-onderzoeker Esther Barsom (Amsterdam UMC) inventariseerde recentelijk de ervaringen van videoconsulten in ziekenhuizen.

Barsom is promovenda videoconsultatie bij chirurg Marlies Schijven in het Amsterdam UMC. Schijven startte het proces om beeldbellen in het AMC mogelijk te maken en is tevens chief medical information officer (CMIO) van het ministerie van VWS.

Barsom benaderde de elf Nederlandse ziekenhuizen die ook het elektronisch patiëntendossiersysteem ‘Epic’ gebruiken, net als het Amsterdam UMC waar zij werkt. Iets meer dan 10 procent van de Nederlandse ziekenhuizen werkt met Epic. De resultaten verzamelde zij in een tabel.

Duizenden consulten

De helft van de ‘Epic-ziekenhuizen’ werkte al met videoconsulting voorafgaand aan de coronacrisis, de anderen volgden rap tijdens die periode. Barsom, die zelf op de afdeling Chirurgie werkt, zag de ‘opschaling’ plaatsvinden, op alle afdelingen en bij meerdere soorten patiënten. ‘Hadden we eerst tientallen videoconsulten, nu hebben we in het ziekenhuis duizenden van dergelijke consulten gedaan.’

Ook de doorlooptijd om het beeldbellen ‘op te starten’ is aanzienlijk sneller geworden. ‘Iedereen is enthousiast. Toch moeten we waken voor stagnatie van gebruik van videobellen als mensen weer fysiek op de poli’s mogen komen – terwijl dat niet per se nodig is’, zegt Barsom. ‘Veel dokters vinden het toch fijner “dokteren” met een patiënt daadwerkelijk tegenover zich, nog los van de voorkeur van de patiënt. Het is belangrijk te beseffen dat de arts bepaalt welke contactvorm er zal plaatsvinden: een fysiek of onlineconsult. Uit eerder onderzoek bleek dat patiënten positief tegenover een videoconsult staan.’

Helpdesk

Uit de inventarisatie is op te maken dat de ziekenhuizen te spreken zijn over de snelle implementatie, de support bij het invoeren en het gebruik ervan in combinatie met het epd. Alle betrokken instellingen hebben een interne helpdesk waarbij zorgverleners kunnen aankloppen voor hulp. ‘Niet alle artsen zijn early adopters, en dan is ondersteuning prettig.’ Daartegenover staat dat niet alle ziekenhuizen een helpdesk hebben voor patiënten, terwijl ook zij baat hebben bij ondersteuning bij het videobellen.

Waar lopen de ziekenhuizen nu tegenaan bij het videobellen? Om het nog beter te laten aanslaan, zou het meer gebruiksvriendelijkere ‘functionaliteiten’ moeten hebben, vinden sommige instellingen. Zoals chatten, met meerdere deelnemers tegelijk een videogesprek voeren en beeldschermen delen. Het ETZ en Spaarne hebben deze mogelijkheid al wel. Andere merken op dat het belangrijk is om de collega’s te blijven enthousiasmeren. Het Radboudumc wenst een helpdesk voor patiënten. Het Amsterdam UMC pleit voor een virtuele wachtkamer, zodat patiënten weten hoelang het nog duurt voor hun dokter op de computer ‘verschijnt’.

Barsom: ‘Het is goed om te weten wat er goed gaat en wat minder. Zo kunnen ziekenhuizen van elkaar leren en gezamenlijk optrekken, zodat ziekenhuizen tegelijk een volgende stap kunnen zetten naar blijvende inzet van videobellen.’