Huisarts, chirurg of ...

Welke vervolgopleiding kies jij?

En dan is het zover, je bent basisarts. En dan? Weet jij het al? Wilde je altijd al chirurg worden? Of huisarts? Of kwam je er tijdens de co-schappen achter dat psychiatrie het helemaal is voor jou? Of heb je nog steeds geen flauw idee en laat jij jouw keuze afhangen van factoren als ‘kom ik wel aan een opleidingsplaats?’ en ‘met welk specialisme kan ik lekker verdienen?’

De opleidingsduur verschilt per specialisme. Zo duurt de opleiding tot huisarts drie jaar, die van sociaal-geneeskundige vier jaar en voor een medisch specialist kan dit variëren van vier (oogheelkunde) tot zes jaar (plastisch chirurg). Ook de opleidingsplaatsen zijn per specialisme weer anders. Sinds het jaar 2000 adviseert het Capaciteitsorgaan over de aantallen basisartsen die aan een opleiding mogen beginnen. Henk Leliefeld, directeur van het Capaciteitsorgaan: ‘Dit advies wordt gebaseerd op factoren als zorgbehoefte, demografische trends en tendensen op de arbeidsmarkt. Voor de instroom in de opleidingen van 2006 hebben wij onlangs een advies uitgebracht aan de minister van VWS. Volgens ons kunnen er in 2006 bijna 1670 basisartsen doorstromen naar een vervolgopleiding. Maar er studeren dit jaar meer basisartsen af, zodat ze niet allemaal kunnen doorstromen. Het Capaciteitsorgaan heeft de minister dan ook geadviseerd om het aantal studenten dat aan de studie geneeskunde begint, terug te brengen van 2850 naar 2540. Maar minister Hoogervorst volgt ons advies niet. Hij wil dat er in 2006 evenveel studenten instromen als in 2005.’

Voorkeur opleiding tot medisch specialist
Uit onderzoek is gebleken dat 63 procent van de onlangs afgestudeerde basisartsen een eerste voorkeur heeft voor een opleiding tot medisch specialist. Bijna de helft van hen wil het liefst internist, kinderarts, psychiater of chirurg worden. Dit betekent dat vooral deze opleidingen meer sollicitanten hebben dan ze kunnen toelaten. Eén op de vijf basisartsen heeft een eerste voorkeur voor de huisartsenopleiding. Dit zou onvoldoende zijn om de opleiding te vullen. Toch zijn er ook voor deze opleiding meer sollicitanten dan plaatsen. Een groot deel van de basisartsen die geen opleidingsplaats in het ziekenhuis kunnen bemachtigen, besluit namelijk alsnog om huisarts te worden. De belangstelling om sociaal geneeskundige of verpleeghuisarts te worden, komt vaak pas op latere leeftijd naar voren.

Erkende en niet-erkende vervolgopleidingen
Er is verschil tussen ‘erkende’ en ‘niet-erkende’ vervolgopleidingen. ‘Erkende’ vervolgopleidingen zijn: de huisartsgeneeskunde, verpleeghuisartsgeneeskunde, arts voor verstandelijk gehandicapten, sociaal geneeskunde (bedrijfsarts, verzekeringsarts en arts maatschappij en gezondheid) en de opleiding tot medisch specialist met zijn 27 specialismen. Deze wettelijk erkende opleidingen staan onder controle van de KNMG-colleges. De colleges zijn verantwoordelijk voor het opstellen van de opleidingseisen. De registratiecommissies van de KNMG nemen de uitvoering van de opleidingen voor hun rekening. Er zijn ook niet-erkende opleidingen. Dit betekent dat de opleidingen niet onder controle staan van een registratiecommissie. Overigens wil dit niet zeggen dat deze opleidingen van minder kwaliteit zijn. Voorbeelden hiervan zijn: tropenarts en spoedeisende-hulparts. Niet-erkende opleidingen hebben geen centraal contactadres waar alle informatie verkrijgbaar is. Dit betekent dat je voor elke opleiding ergens anders je informatie moet opvragen.

Wat ga ik verdienen?
Goed, nu weet je een beetje hoe het zit met de opleidingsplaatsen. Maar hoe zit het eigenlijk met de verdiensten? De Landelijke vereniging van Artsen in Dienstverband (LAD) is direct en indirect partij bij 20 CAO’s en weet alles van de salarissen. Medisch specialisten in algemene en academische ziekenhuizen verdienen veruit het best (zie kader). De salarissen lopen hierbij uiteen van 6200,- tot 8800,- euro per maand. Daar komt nog een eindejaarsuitkering van 4,25 procent bovenop. Medisch specialisten in een niet-academisch ziekenhuis beginnen met een salaris van 5300,- euro, met een uitloop tot 9300,- euro, maar hebben geen recht op een eindejaarsuitkering. De sociaal-geneeskundigen verdienen verhoudingsgewijs het minst. Zij starten met een salaris van 3000,- euro. Voor artsen die zelfstandig werkzaam zijn, zijn er geen richtlijnen. Voor vrijgevestigde huisartsen zijn de verdiensten veelal afhankelijk van het aantal patiënten in een praktijk en voor een vrijgevestigde medisch specialist hangen de verdiensten samen met het aantal verrichtingen in het ziekenhuis.  

PDF van dit artikel