Geef de co een klus!
1 reactieHet is bekend: de coassistent die achter de supervisor aanloopt als die naar het toilet gaat. Tijdens de coschappen ben je veel aan het meelopen. Door de coronacrisis werd deze marginale rol ineens heel duidelijk. Toen alle coassistenten naar huis werden gestuurd, bleek dat we daadwerkelijk niks toevoegen aan de zorg en we zorgverleners misschien wel net zo tot last zijn als we ons soms voelen.
Natuurlijk is dit logisch. Het doel van coschappen is niet een bijdrage leveren aan de zorg; het is een investering in de zorg van de toekomst. Op dit moment is het motto: ‘Maak je eigen coschap!’ De verantwoordelijkheid voor het leerproces ligt daarmee volledig bij de coassistent. Het lastige van zo’n ongeschreven curriculum is dat onderwijs vaak als ‘extra’ voelt. Na een drukke poli was ik ontzettend dankbaar als een specialist de tijd nam om mijn vragen te beantwoorden. En als dat er door drukte bij inschoot, begreep ik dat ook. Je ziet immers hoe hard iedereen werkt en je wilt het leveren van goede zorg niet hinderen. Maar anderzijds: onderwijs hoort er toch ook gewoon bij?
Het coschap waar ik het meest naar had uitgekeken, viel mij ontzettend tegen omdat ik mijn leerdoelen met geen mogelijkheid kon bereiken. Wanneer ik me echt zou willen specialiseren in dit vakgebied, zou ik het te zijner tijd wel leren, was het argument. Hier zit een belangrijk knelpunt: wat is een basisarts nog waard als coschappen slechts beschouwd worden als snuffelstage?
Onderwijs is niet extra, onderwijs is een prioriteit. Laten we de verantwoordelijkheid voor het leerproces van de coassistent daarom delen. Door een duidelijke, afdelingsgebonden taakomschrijving kunnen coassistenten hun eigen leerdoelen waarmaken. Wat wilt u de basisarts van de toekomst meegeven van uw vakgebied?
Rachel de Jong, geneeskundestudent
G.J. Bos
revalidatiearts en opleider, Vlijmen
Beste Rachel,
wat erg dat deze hartenkreet nodig is.
Ik onderschrijf je voorstel volledig.
Ik ben er trots op dat binnen mijn vakgroep de mening over wat jij zou willen voor de co-assistenten gedeeld wordt. We waren blij dat wij nu zo'n 2 jaar gel...eden de gelegenheid kregen om een vaste toestroom van co-assistenten te creëren vanuit de faculteit van het Radboudumc. Ons prachtige vak zit niet in de basis van geneeskunde en op deze manier kunnen wij de artsen van de toekomst niet alleen kennis laten maken met ons vak maar hen ook een blik geven in de wereld van de patiënt nadat die een diagnose gekregen heeft waarbij hun leven vaak op de kop gezet is. Hoe pakken ze hun leven weer op en hoe dragen wij daar als arts samen met ons team aan bij?
Opleiden van arts-assistenten en co-assistenten is niet alleen leuk maar je leert er zelf ook van. Jonge mensen die met een onbevangen blik jouw werk bekijken en vragen stellen. Daar kun je alleen maar beter van worden.
Geen tijd, te druk om die begeleiding te geven? Dan, collega's, zou ik jullie willen uitdagen om eens kritisch naar je werkzaamheden te kijken, voor jezelf en voor je vak, nu en in de toekomst.