Een betere arts na het raadspluche
Plaats een reactie
Via de lokale politiek een betere arts worden. Dat willen deze studenten geneeskunde die zich verkiesbaar stellen voor een plekje in de gemeenteraad.
Jasper Klasen
25 jaar, laatstejaars in Rotterdam
Plek 18 bij D66 in Rotterdam
‘Bij de vorige Tweede Kamerverkiezingen merkte ik dat ik me kon vinden in D66 op het vlak van duurzaamheid, medisch-ethische kwesties en individuele vrijheid, en ben ik lid geworden. Ik ben echt actief geworden toen een D66-lid me vroeg voor een werkgroep zorg, en ik ben lid geweest van het landelijk bestuur van Jonge Democraten. Na meedenken over de partij, kandideer ik me nu.
Afgelopen jaar ben ik veel bij mensen over de vloer geweest als GGD-bemonsteraar. Het raakte me om in een grote stad als Rotterdam de enorme verschillen in algemeen welzijn te zien. Zaken als armoede en laaggeletterdheid hebben impact op iemands gezondheid. Ik voel me verantwoordelijk om vanuit dat macroperspectief naar gezondheid te kijken.
In de artseneed staat dat je verantwoordelijk bent voor de samenleving, en zo wil ik ook invulling aan mijn artsschap geven. Door decentralisatie hebben gemeenten zorgtaken gekregen, terwijl ze er maar weinig verstand van hebben omdat er niet veel mensen uit de zorg in gemeenteraden zitten. Ik wil me inzetten voor het verkleinen van de gezondheidskloof. En voor het perspectief van jongeren, die hard zijn geraakt door coronamaatregelen.
Ik heb de intentie om met voorkeursstemmen toch in de raad te komen. Daar heb ik 1300 stemmen voor nodig. Ik neem een maand vrij van mijn coschappen om campagne te kunnen voeren. Ik ben de enige zorgkandidaat op de lijst en ik ben student in een studentenstad, dus ik heb goede hoop.’
Eva Ulmann
22 jaar, vijfdejaars in Leiden
Plek 19 bij Studenten voor Leiden
‘Ik ben vanaf de oprichting in 2020 bij Studenten voor Leiden betrokken, heb meegedacht over het programma. De partij is opgericht met het idee om studenten en starters bij de politiek te betrekken, en bij problemen die die groepen raken, zoals woningnood en het klimaat. Die onderwerpen worden in de toekomst belangrijker. Dan is het ook belangrijk dat jonge mensen meepraten en de politiek vormgeven. Eigenlijk is het gek dat die groep in een stad als Leiden, met dertigduizend studenten op 120 duizend inwoners, nog niet vertegenwoordigd is.
Het moet mogelijk zijn dat de partij zetels behaalt. In Delft zit een studentenpartij met acht zetels in de raad. Met mijn plek zal ik niet in de raad komen, maar ik kan stemmen trekken door te flyeren, mensen persoonlijk aan te spreken en zaken te delen via social media.
Het kan lastig zijn om raadswerk met coschappen te combineren, maar als je echt wilt, is het vast mogelijk. Als je gepassioneerd of gefrustreerd bent over zaken, is het geen grote stap om je ergens voor in te zetten. Dat kan in een ziekenhuis of in een gemeenteraad. Mijn voorbeeld is hoogleraar en arts Jan Anthonie Bruijn, die als voorzitter van de Eerste Kamer laat zien wat er mogelijk is.
Ik zou alle studenten geneeskunde willen meegeven zich te verdiepen in maatschappelijke vraagstukken en zelf verantwoordelijkheid daarvoor te nemen. Het is goed voor je zelfontplooiing en dat maakt je een betere arts. Politiek is een afspiegeling van de samenleving. Hoe meer verschillende mensen deelnemen, hoe beter.’
‘Het is goed voor je zelfontplooiing en dat maakt je een betere arts’
Sepehr Mohammadian
22 jaar, derdejaars in Rotterdam
Plek 3 bij Zoetermeer Vooruit
‘Bij Zoetermeer Vooruit is iedereen welkom. Het sprak me aan dat er verschillende mensen in de partij zaten: met migratieachtergrond, autochtonen, juristen, werkelozen. En dat de partij per onderwerp kijkt wat het beste bij Zoetermeerders past. We hoeven geen rekening te houden met een landelijke agenda, zoals andere partijen.
Ik ben betrokken geraakt toen de fractievoorzitter nog jongeren zocht voor een denktank. In die denktank neem je door hoe je raadsbesluiten ziet, wat er in het partijprogramma komt, en zoek je zaken uit voor raadsleden.
Daarna ben ik gevraagd me verkiesbaar te stellen. In 2018 stond ik nummer vier op de lijst, maar kreeg de partij niet genoeg zetels voor een raadslidmaatschap voor mij. Wel ben ik toen steunraadslid geworden, en heb zo debatten kunnen voeren in raadscommissies.
Ik vind het belangrijk om me in te zetten voor de mensen om me heen. En ik vind het heel mooi dat ik zoiets voor mijn buurt en mijn omgeving kan doen. Ik heb dan ook absoluut geen ambities de landelijke politiek in te gaan. Ik beraad me nog wel op de vraag wat ik doe als ik word gekozen. Er zijn te veel onzekerheden door covid en mijn coschappen.
Ik hoop dat ik ook in de toekomst iets aan mijn omgeving kan bijdragen, of dat nou in gemeenteraadssetting of als vertegenwoordiger van zorgmedewerkers is. Ik vind dat je niet alleen moet klagen, maar ook verantwoordelijkheid moet nemen.’
Stijn Sips
21 jaar, derdejaars in Rotterdam
Lijsttrekker voor het CDA in Dongen
‘Twee jaar geleden werd ik gevraagd door de lokale CDA-afdeling na mijn deelname aan het jaarlijkse debat tussen gemeenteraadsleden en scholieren. Sindsdien heb ik achter de schermen het bestuur ondersteund en de afdeling geholpen. Nu treed ik meer naar de voorgrond.
Het CDA had hier als enige partij al jonge mensen in de gemeenteraad. Dat trok me aan. En ik kan me erg vinden in het verhaal van het CDA. Dat je het als samenleving moet doen, niet ieder voor zich. De partij zit in Dongen al acht jaar in de oppositie, na jarenlang een van de grootste partijen te zijn geweest. Het CDA wil daar weer naartoe, wil verjongen en vernieuwen. Ik help daarbij.
Plannen is key om het raadslidmaatschap te combineren met mijn studie. Nu studeer ik, werk ik, ben ik politiek actief, ben ik druk met vrienden en mijn vriendin. Straks wordt de politiek mijn werk. Als je goed plant, kom je een heel eind.
Ik wil geen wethouder worden. Ik vind het volksvertegenwoordigen het leukste. Het ligt voor de hand dat ik me als raadslid wil inzetten voor jongeren, maar senioren hebben ook mijn interesse. Mijn moeder en zus werken in de zorg en zo kom ik ook met die doelgroep in aanraking. Ik wil mensen voorafgaand aan besluitvorming spreken en zo weten wat er leeft, wat mensen willen.
Ik denk dat er veel raakvlakken zijn met het artsenvak. Als arts wil ik de beschouwende kant op. Dat je samen met een patiënt het beleid opzet, een begeleidende rol hebt. Dat doe je ook als raadslid.’
- Er zijn nog geen reacties
