Blog Mona - Ziek

‘Hoe kan ze nou zó ziek zijn door de griep?’ ‘Ja, ik zit nu in de zesde studiejaar en heb me nog nooit ziek gemeld bij een coschap!’

Twee coassistenten bespreken de afwezigheid van een collega. Ik kan me niet in de discussie mengen, omdat ik vastzit in een hoestbui, geen lucht meer krijg en het zwart ziet voor mijn ogen.

Hoe is het gesteld met de gezondheid van (toekomstige) artsen? Kan een arts ziek zijn? Mág een arts ziek zijn? Voor sommige beroepgroepen zijn eigen diensten en producten extra gemakkelijk toegankelijk. Helaas is dat bij gezondheidzorg anders.

Ziek zijn is al lastig, en naar de dokter gaan nog lastiger. Om de beginnen, waar haal ik de tijd vandaan voor een huisartsenbezoek als ik hele dagen in het ziekenhuis ben? Wat zeg ik tegen mijn coschapbegeleider? En moet ik daarbij mijn klachten melden?

Bovendien stel ik mezelf de vraag of ik überhaupt ziek ben. Heb ik niet gewoon een interessant stukje gelezen in Clinical Medicine of te vaak naar House gekeken, waardoor ik onbewust de beschreven klachten krijg? Zijn mijn ongemakken niet psychosomatisch? Ben ik niet gewoon een hypochondrische medische studente? Mijn zeurende moeder vindt van niet. ‘Het is al vier weken achtereen dat je je longen uithoest, je moet naar de huisarts, dit is niet normaal. Jij zou als geneeskundestudent toch beter moeten weten!’

Maar juist omdát ik geneeskunde studeer ga ik niet naar de dokter. Door mijn kennis ga ik ziekte relativeren. Tja, ik heb misschien wel 39 graden koorts, spierpijn, keelpijn, hoofdpijn en hypoxie-inducerende hoestbuien, maar meneer Janssen met zijn exacerbatie-COPD door een H. influenzae-pneumonie bij een longinhoud van 30 procent is er pas erg aan toe. Patiënten zijn ziek, (toekomstige) artsen niet.

De volgende dag heb ik de huisarts dus nog steeds niet gebeld en ga ik gewoon naar de SEH-bespreking. We beginnen met een MRI van de radioloog zelf, die vol trots en pijn beelden van haar cervicale radiculopathie laat zien. ‘Osteofytvorming!’, roept iemand. ‘Zal ik tramadol voor je voorschrijven?’, vraagt een ander.

Opeen hoef ik niet langer na te denken en besluit ik om morgen gewoon naar de huisarts te gaan en een verwijsbrief aan te vragen voor een X-thorax, die ik natuurlijk zelf ga proberen te beoordelen. En nu maar hopen dat er iets afwijkends op te vinden is! 
 
Mona, vijfdejaarsstudent Geneeskunde

Meer blogs van Mona