Blog Jane - Doktertje spelen

‘Goedemorgen, ik ben de coassistent en voordat de dokter komt wil ik u graag eerst wat vragen stellen.’ Wat had ik me verheugd om eindelijk, eindelijk deze woorden uit te spreken en het gevoel te hebben dat het nu echt is begonnen.

Drie weken lang hebben we geoefend om basale vaardigheden onder de knie te krijgen. Bloedprikken bij elkaar, bloed afnemen bij patiënten, infusen zetten op een fantoom en één infuus bij een medestudent, rectaal toucher, vaginaal onderzoek en als afsluiter van de week een anamnese afnemen bij een echte patiënt. Alsof we nu loslopend wild te pakken hadden en de acteurs van de afgelopen vier jaar om het mee te oefenen niets voorstelden. Heel fijn. Deze mensen wilden – in tegenstelling tot de acteurs die graag lastige patiënten speelden – heel graag hun verhaal kwijt. Dus na de opmerking ‘vertelt u eens’, kreeg je vervolgens de anamnese van a tot z te horen.

Gewapend met mijn prikcertificaat, mijn stethoscoop – onmisbaar voor het onderzoeken van eczemen – en opschrijfboekje was ik er dan ook helemaal klaar voor om na deze weken van voorbereiding echt het ziekenhuis in te gaan. Met drie andere co’s raken we al snel verdwaald tijdens onze zoektocht naar de meldplek van de eerste dag. De één kijkt steeds zenuwachtiger om zich heen, de ander lonkt alleen nog maar meer naar koffie. ‘Weet jij waar het is?’ ‘Eh…, ik geloof ergens die kant op.’ Zelfverzekerd lopen we ‘die kant’ op om elkaar al snel moedeloos aan te kijken. ‘Zullen we dan maar even… de weg vragen?’ Talloze patiënten kennen de weg in het ziekenhuis beter dan wij! Ik neem me voor om voortaan als ik door de gangen dender snel weg te duiken als ik iemand met vragende blik op me af zie komen.

Als we het eindelijk hebben gevonden, wacht ons een grote deceptie: ‘Tja, jullie kunnen aan de zelfstudie, want alle doktoren zijn op congres.’ Een teleurstellende ontdekking dat we nog langer moeten wachten voordat we de eerste patiënten te spreken krijgen. Nu voel ik me nog steeds alsof ik de afgelopen weken ‘doktertje gespeeld’ heb. Al vraag ik me tegelijkertijd ook af of dat gevoel niet de komende twee jaar veel vaker zal opspelen…

Jane                                                            

Meer blogs