Slurpen, die snotjes!

De eerste graden onder nul zijn gemeten en de winter is inmiddels écht begonnen. Naast covid hebben we natuurlijk nog steeds te kampen met ons oude vertrouwde rhinovirus. Dit gaat gepaard met het nodige gesnif en gesnuit. Of beter gezegd: gesnif óf gesnuit. De meningen zijn er namelijk over verdeeld welke van die twee de beste oplossing is voor een verstopte neus.

Vanuit medisch oogpunt is sniffen, slurpen of gewoonweg je neus ophalen de beste keuze. Het doorslikken van je snottebel zorgt er namelijk voor dat bacteriën direct gedood worden in een maagzuurbad. Door je neus daarentegen met hoge druk te snuiten, loop je juist het risico dat de micro-organismen in je bijholtes terecht komen en daar tot een ontsteking leiden. Ook kan het herhaaldelijk naar buiten persen van je snot zorgen voor irritatie van het neusslijmvlies, wat weer bloedneuzen kan veroorzaken. Dubbel winnen voor het slurpen dus.

Echter, vanuit cultureel oogpunt is het snuiten van de neus een stuk populairder. Want wie met veel kabaal zijn neusverstopping opslurpt, wordt al snel gezien als een onfatsoenlijke slons. Zelf ben ik na het kiezen voor een neusslurp dan ook meermalig afgestraft met verontwaardigde reacties. Begrijp me niet verkeerd: als ik een polipatiënt zie of naar de overdracht zit te luisteren, ga ik ook niet voor een fanatieke slurpsessie. Maar tijdens de casualere situaties, is slurpen simpelweg de makkelijkste, gezondste en milieubewustste keuze.

Bovendien ben ik het niet eens met die culturele opvatting dat neussnuiten zoveel netter is. Sterker nog, ik vraag me af hoe dit idee is ontstaan. Wie heeft ooit bedacht dat het proper is om je snot met forse kracht in een geborduurd lapje stof te schieten, deze op te vouwen, in je zak te stoppen, hem daar vervolgens weer uit te halen, te ontvouwen en er een nieuwe lading bacterieel slijm in te knallen?! Hoe vaak ik vroeger thuis wel niet een verdwaalde zakdoek ergens tussen de gleuf van de bank gefrommeld vond. Gadver, dat is pas ranzig! Een zeer vreemde cultuur als je het mij vraagt.

Wellicht dat neusslurpen akoestisch gezien wat onprettig is voor je omstanders, maar het geluid dat de snuiters produceren is niet veel beter. De reden voor onze snuitertolerantie zit hem waarschijnlijk in gewenning.

Nu snap ik dat dit blogje geen aanleiding geeft om massaal om te slaan naar slonzige slurpers. Maar kunnen we niet allemaal zo nu en dan een keertje voor het neus ophalen kiezen? Gewoon een soort flexislurper worden? En geen zorgen, ook dit kan enigszins elegant. Hoe? Nou, zo!
1) Sluit je hand en hef je pink.
2) Duw met je pink het niet leeg te slurpen neusgat dicht.
3) Maak enkele korte maar krachtige slurpjes – let op: één lange slurp klinkt ranzig en is not done.
4) Wissel van kant bij een bilateraal verstopte neus en herhaal.*
5) Slik de lading mucus door en verdrink de micro-organismen in het maagzuurbad.
6) Kijk onschuldig om je heen en lach lief.
7) Verontschuldig jezelf eventueel, en ga rustig verder met je bezigheid.   

* Indien het gelijktijdig slurpen van de neusgaten geprefereerd wordt, kan de pink tegen een van beide neusgaten aan gehouden worden, zonder deze dicht te drukken.