Blogs
Blog

Blog Lisanne - Kusje erop?

Plaats een reactie

Tijdens mijn coassistentenpoli roep ik een patiënte binnen. Zij stapt samen met haar dochtertje van een jaar of 3 de spreekkamer binnen. De betraande wangen en het rode snotterige neusje verraden wie het gehuil veroorzaakte dat ik tijdens het gesprek met een vorige patiënt vanuit de hal hoorde.

Het meisje gaat stilletjes zitten, met haar rechterwijsvingertje naar voren gestoken, maar zegt niets. De moeder van het meisje, de patiënt, begint uitgebreid te vertellen over haar klacht.

Nadat ik het gesprek en het lichamelijk onderzoek met de vrouw heb afgerond en we wachten op de specialist, vraag ik aan het meisje wat er met haar vinger is gebeurd. ‘Mijn vinger doet pijn’, zegt het meisje met een hoog bijna fluisterend stemmetje, gevolgd door een snik. Haar moeder vult aan dat ze op de stoelen aan het klimmen was en toen met haar vinger klem kwam te zitten. ‘Terwijl ik nog zo gezegd had dat ze niet op de stoelen mocht klimmen’, eindigt de vrouw op een moederlijke toon. Het meisje knikt, waarbij ze haar wijsvingertje nog steeds naar voren gestoken houdt. Ik stel voor om even naar haar vinger te kijken en het meisje stemt voorzichtig in.

Er valt weinig te zien aan de vinger. Als ik vraag of ze er nog een peuterbeweging mee kan maken, door net te doen alsof ze in haar neus peutert, verschijnt er voorzichtig een glimlach op haar gezicht. Gelukkig kun je de vinger nog goed bewegen, zeg ik, maar hij kan soms nog wel even pijn blijven doen, vervolg ik mijn evaluatie. Het meisje kijkt me aan en vraagt dan: kusje erop? Twee hoopvolle ogen kijken me aan.

Even denk ik terug aan alle kusjes die ik heb gekregen van mijn ouders wanneer ik gevallen was en de kusjes die ik aan mijn oppaskindjes heb gegeven toen zij zich hadden gestoten. Allemaal wonderkusjes die naar mijn idee toch echt een verdovend en verlichtend effect hadden. Placebo of niet, effectief waren ze wel. Maar ik kan me niet herinneren dat ik deze vorm van therapie ooit als leerstof heb gekregen tijdens mijn colleges. Hoe kan het dat zo’n effectief middel nooit tijdens mijn opleiding is behandeld?

Dan zie ik even voor me hoe het toepassen van deze therapie in de praktijk zal gaan en begrijp ik direct waarom wij niet lukraak kusjes tegen de pijn gaan uitdelen. Gelukkig komt op dat moment de specialist binnen, we bespreken de klachten van de patiënt. Tijdens het lichamelijk onderzoek slaat hij ook nog even de kniepeesreflexen bij het meisje. Het gesprek wordt afgerond en het meisje huppelt vervolgens de spreekkamer uit. Afleiding werkt soms ook erg goed en heeft bovendien minder bijwerkingen, zoals ingewikkelde discussies en ongemakkelijke momenten.

Lisanne

Meer van Lisanne:
  • Lisanne

    Lisanne is 24 jaar en begint in september aan haar zesde jaar geneeskunde.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.