Blogs
Blog

360-gradenfeedback

Plaats een reactie

‘Mam, pap, ze weten het. Ik ben ontdekt’, verkondig ik thuis. Mijn ouders kijken me glazig aan. Waar heeft ze het nu weer over. ‘Ze weten dat ik blog. Over hen.’

getty images
getty images

Dat zit zo: we zijn klaar met de ochtendoverdracht en ik vertel dat het mijn laatste week is bij hen. Ze vragen me of ik veel heb geleerd en maken grapjes over dat ik alles meeschrijf. ‘Ik ben een writer at heart’, verkondig ik. ‘O echt?’ vragen ze geïnteresseerd. ‘Ja, ik blog ook!’ floep ik eruit. Oeps. Dat wilde ik eigenlijk niet zeggen. Ik sprint weg naar de poli nadat ze in mijn bijzijn al mijn blogs wilden gaan lezen. Het voelde best raar; alsof ze me beter leerden kennen dan ik zou willen. Tegelijkertijd vond ik het best leuk; zo leren ze me ook op een andere manier kennen. De échte ik, ongecensureerd. En soms levert het je heel leuke gesprekken op.

Ik heb avonddienst met een van mijn favoriete artsen en het is best rustig. Na een gesprek over social media en het nut van LinkedIn, zegt hij: ‘Ik heb je blog gelezen.’

‘ECHT? Welke?’ vraag ik nieuwsgierig.

‘Over hoe anders elke arts is en hoe we met de co omgaan.’

‘Die is op jullie gebaseerd’, geef ik toe. ‘Grappig hè?’

‘Ik vind oprecht dat wij coassistenten beter kunnen begeleiden’, zegt hij met een serieus gezicht.

Ik ben lichtelijk verbaasd over dit eerlijke antwoord en tegelijkertijd getriggerd om mijn relaas aan verbeterpunten voor dit coschap terug te koppelen. Het was toch mijn laatste week, en hij was niet mijn beoordelaar.

‘Ja, bij dokter B mag ik mijn eigen status niet typen; ik merk gewoon echt dat het veel uitmaakt als ik het gewoon zelf kan opschrijven. Van dokter C mocht ik heel veel praktische vaardigheden oefenen. Jij stelt altijd heel veel vragen nadat ik de patiënt heb gezien en we bespreken het altijd na; superleerzaam!’

‘Van mij mag je het meest zeker’, zegt hij trots.

‘Eh, nee dat valt wel mee. Van dokter K mocht ik het meest! Echt bijna alles. Zo leuk was dat en ik voelde me echt al een arts doordat ik zelfstandigheid ervaarde.’

‘Ja, maar die man die hoeft alleen maar naar een patiënt te kijken en hij weet al wat die heeft!’ Dat was waar.

‘Maar, zou je een lijstje willen maken? Van dingen die we kunnen verbeteren in dit coschap? En dan kunnen opsturen naar de coassistentenbegeleider? Als je je eindbeoordeling en gesprek hebt gehad.’

‘Natuurlijk’, glimlach ik. En ik heb het gedaan ook.

Kijk. Dat is nou eens een topklassesupervisor. Feedback van een coassistent vragen, ook over zijn eigen functioneren. Niks jonge-broekie-coassistent, maar ‘de coassistent als venster naar de werkelijkheid’, zoals een arts weleens heeft geschreven. Mag van mij wel vaker gebeuren. En dat allemaal door een blogje.

opleiding social media
  • Avin

    Van coassistent tot arts-assistent; Avin deelt al lange tijd haar ervaringen tijdens haar opleiding tot arts. Avin is inmiddels afgestudeerd en is anios Interne Geneeskunde in Meander Medisch Centrum in Amersfoort. Haar ervaringen als beginnend arts zullen verder te volgen zijn op Medisch Contact.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.