Laatste nieuws
B. Bruijn
1 minuut leestijd

Mijn eerste overledene

Plaats een reactie

27 jaar geleden was ik op vakantie aan de Atlantische kust in Frankrijk. De zee was op een dag heerlijk wild en het zwemmen was een avontuur. De golven waren lekker hoog en ik zwom vrijwel alleen; wel binnen de bewaakte zone, natuurlijk. Plotseling, tussen de golven, verscheen een jonge vrouw, buiten adem en duidelijk in paniek. Ze verdween steeds onder de golven en kwam dan water uitspugend weer boven.

Ik zwom naar haar toe, liet zien dat ik er was en pakte haar van achter beet onder de armen om te voorkomen dat ze mij zou vastpakken. Intussen zwaaide ik naar de redders op het strand. Niemand zag ons. De vrouw werkte ondertussen op geen enkele manier mee en plotseling werd ze slap.

Ik wist haar naar de rand van de branding te krijgen, zwaaiend en schreeuwend en het hele strand rende onze kant uit, maar niet de redders en niemand kwam de golven in om ons te helpen. Uiteindelijk zijn we op het strand gekomen, maar de terugstroom van de golven sloeg haar uit mijn handen en ze lag weer in zee. Met ettelijke mensen hebben we haar er weer uitgehaald. Ze ademde niet en was volledig slap. Na lang reanimeren kwam de reddinghelicopter en na nog enige tijd hebben ze het opgegeven.

Ik kan van haar nog wakker liggen. Mijn eerste overledene. Wat heb ik toen verkeerd gedaan? Wat had ik anders kunnen doen? In zee wachten? Andere reanimatietechniek? Ze bleek 16 jaar oud te zijn geweest.

Streefkerk, B. Bruijn, huisarts


  • Zomerserie Is er een dokter op het strand?

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.