Herken de dokter

‘Die man met die rode broek zou zomaar een internist uit het Gooi kunnen zijn’, zeg ik tegen mijn vrouw in de vertrekhal van de luchthaven op Curaçao. Amper opgestegen komt er een noodoproep vanuit de cockpit: dringend een dokter nodig! Ik kijk naar de man met de rode broek. Onbewogen bleef hij op zijn stoel zitten. Naast me zit een hele jonge vrouw, vermoedelijk van Surinaamse afkomst, met een heel bezorgde gelaatsuitdrukking.

Ik besluit me naar voren te wurmen en te melden. Voorin zit een huilende vrouw. Haar schouder is uit de kom. Een half jaar geleden is ze geopereerd aan dezelfde schouder vanwege recidiverende luxaties. Met behulp van diazepam en mijn huisartsenaanpak lukte het reponeren, tot mijn eigen verbazing.

Terugwandelend door het gangpad naar mijn stoel, passeer ik de man met de rode broek. Geen blik wordt me waardig gekeurd. Eenmaal terug in mijn stoel vraagt mijn Surinaamse buurvrouw wat voor arts ik ben. Op mijn beurt vroeg ik haar wat zij in het dagelijks leven doet. Het antwoord: ‘Ik ben chirurg in opleiding, bijna klaar.’

Garbrand Wiersema, huisarts

Zomerserie Is er een dokter op het strand?