Sterke zorg voor kwetsbare oudere

Met vreugde constateer ik dat het op de systeemtheorie gebaseerde wankele evenwicht van ouderen nu in een belangwekkend beleidsrapport is erkend (MC 16/2010: 710).

‘De stuurgroep “Toekomst medische zorg voor ouderen” heeft in het rapport Sterke medische zorg voor kwetsbare ouderen de belangrijke beleidsconsequenties getrokken uit het systeemconcept dat op hoge leeftijd het complexe mens-milieu-evenwicht gemakkelijk kan worden verstoord door het tekortschieten van de vele stabiliserende mechanismen.’ Voorgaande zin komt uit een lezing die ik in 1972 hield en die is gepubliceerd in het Nederlands Tijdschrift voor Gerontologie (Het wankele evenwicht Ned.T. voor Gerontologie, 1973).

Het heeft bijna vier decennia geduurd om dit denkconcept te doen postvatten in de geesten van medici en beleidsmakers. Ik heb het hele proces van de erkenning van de geriatrie als medisch specialisme van dichtbij meegemaakt. Toen de klinische geriatrie in 1983 als medisch specialisme werd erkend, was ik voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Geriatrie. Ik heb me vaak verbaasd over de weerstand die toen nog bestond tegen het specialisme, terwijl verpleeghuisartsen en sociaal geriaters helemaal als artsen van lagere orde werden beschouwd.

Gelukkig is er nu een andere tijd aangebroken waarin de aanhangers van het ‘wankele evenwicht’-concept, klinisch geriaters en specialisten ouderengeneeskunde, samen met de huisartsen sterke medische zorg voor kwetsbare ouderen kunnen leveren. Het blijft overigens een intrigerend fenomeen dat nieuwe concepten zoveel tijd nodig hebben om te worden geaccepteerd.

Bergum, april 2010

prof. dr. D.H. Sipsma, em. hoogleraar klinische geriatrie

Klik hier voor alle bijdragen in de rubriek Brieven.