Laatste nieuws
B.V.M Crul
2 minuten leestijd
Hoofdredactioneel

Verlengde arm

Plaats een reactie

Wie mag wat doen met een patiënt? Dat is de Wet BIG in een notendop. Vroeger delegeerde u als arts en hoofdbehandelaar, taken volgens de ‘verlengde-armconstructie’ aan bijvoorbeeld verpleegkundigen, maar sinds de invoering van de Wet BIG hebben die verpleegkundigen als zelfstandig BIG-geregistreerden hun eigen afgebakende bevoegdheden waarvoor ze ook zelf tuchtrechtelijk verantwoordelijk zijn. Het zijn hun ‘voorbehouden handelingen’.

Dit thema komt in diverse variaties aan bod in deze Medisch Contact, zowel in positieve als in negatieve zin. Die fraaie verlengde arm van u wordt eigenlijk alleen nog maar uitgeschoven als u taken delegeert aan een (nog) niet-BIG-geregistreerde functionaris of als u taken delegeert die formeel buiten de scoop vallen van degene aan wie u delegeert.

Het eerste is eigenlijk van toepassing op de physician assistant (PA) van wie de soms dokterachtige bevoegdheden nog op goedkeuring van het parlement wachten (blz. 1148). Niks mis mee, blijkt uit de praktijk.

Het tweede geldt voor de praktijkverpleegkundige uit de tuchtzaak op bladzijde 1160, die eigenmachtig een huisvisite bij een spoedpatiënte aflegde en daarmee haar bevoegdheden te ver oprekte. Behalve zijzelf kreeg ook de huisarts een tuchtrechtelijke veroordeling, omdat de patiënte formeel niet de praktijkverpleegkundige belde maar de huisartsenpraktijk. En daarvoor is de arts verantwoordelijk. Zo zijn de spelregels nu eenmaal. Om taakdelegatie veilig – voor zowel patiënt als arts – te kunnen waarmaken, is het raadzaam om bij overdracht steeds ‘opdracht’, ‘instructie’ en ‘checken van bekwaamheid’ als drieslag in het medische achterhoofd te houden.

Je kunt het natuurlijk ook te bont maken met de spelregels, zoals de IGZ dat in de oncologische zorg wil (blz. 1167). Daar wordt een bureaucratisch monstrum geschapen waarvan we er in de gezondheidszorg al veel te veel hebben. Het punt is bereikt waarop de ‘formulierenmaffia’ de zorg eerder slechter dan beter aan het maken is. De gedelegeerde inzet van nurse practitioners en physician assistants zorgt er in de oncologische zorg juist voor dat het multidisciplinaire proces soepel verloopt. Misschien moeten de regel-, procedure- en beleidsmakers hun steeds langere armen eens een beetje intrekken in het belang van de goede geboden zorg. Kwaliteit beklijft nu eenmaal beter als het van binnenuit ‘ontstaat’, dan als het van buiten wordt opgelegd. Maar daarvoor is vertrouwen in u nodig, dat wel.

Ben Crul

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.