Laatste nieuws
Marco Heijkoop
2 minuten leestijd

Belazerd

Plaats een reactie

Ook deze pillen werkten niet. Dus fysio graag.

Hij was weer terug met zijn rugpijn. Of beter gezegd: zijn lichamelijk onverklaarbare klacht. Daar kreeg ik geen vat op. Hoe geduldig ik ook ‘het spoor van de patiënt’ volgde, zodra ik een glimp van introspectie ontwaarde, ging die alweer schuil achter zijn stugheid, zijn zwijgzaamheid, zijn eigengereidheid: balletje-balletje in de spreekkamer. Maar ditmaal zou ik een spelletje met hém spelen, en de joker uit de mouw schudden.

 ‘Ik begrijp het niet helemaal’, begon ik wat onnozel, terwijl hij zich aankleedde. ‘Je hebt véél klachten. Maar hoe ik ook klop, duw en trek aan je rug: pijn, ho maar.’

Zwijgend ging hij voor me zitten.

‘Sta jij écht niet bol van de spanning?’ In de slipstream van mijn woorden schoof ik de verwijzing naar hem toe. Tweesporenbeleid.

‘Man, ik héb helemaal geen spanning.’

‘Nou’, en nú wilde ik zijn gezicht wel eens zien, ‘van zo’n scheiding lig je toch wel eens een uurtje wakker, zeker?’

Die openvallende mond, die verschrikte ogen. Ik schrok.

‘Scheiding?’
‘Ja... scheiding.’

‘Daar weet ik helemaal niks van.’

‘Echt niet?!’ Ontzet staarde ik naar het beeldscherm en klikte met de muis. ‘Linda... Zo heet ze toch?’ Hij knikte.

Het spel was al uit. De vrouw lag op tafel.

Ze had vorige week mijn spreekuur bezocht. Ze lagen in scheiding, zei ze. Ze zocht met spoed een woning voor haar en haar zoontje. Of ik een urgentieverklaring kon regelen.

‘Het spijt me vreselijk’, zei ik aangeslagen. ‘Sorry.’

‘Geeft niet’, antwoordde hij, en liep de kamer uit.

Mijn directe collega’s lieten voorzichtig doorschemeren dat ik het beroepsgeheim had geschonden. Het belazeren van een toegewijd huisarts was weliswaar een ernstig vergrijp, maar tuchtrechtelijk hooguit een voetnoot. Summum jus, summa injuria.

Wekenlang wachtte ik haar brief af, waarin zij mij verantwoordelijk hield voor de mishandeling door haar echtgenoot, totdat zij ineens tegenover mij zat. Ongeschonden.

‘Sorry van de vorige keer’, zei ik.

‘Geeft niet’, zei ze. ‘Dat kan gebeuren.’ Ze wilde weer aan de pil.

Zonder verder te vragen schreef ik het recept uit.
Misschien had ze ook wel gemeenschap in haar eentje.

Marco Heijkoop, huisarts

Alle lezersbijdragen uit Het imago van de dokter

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.