Hoeveel buitenlandse artsen werken er in Nederland? En hoe zit het andersom?

Wie zijn de artsen met een buitenlands diploma?

Artsen zijn artsen, maar voor erkenning en registratie in Nederland maakt het uit of de arts al dan niet afkomstig is uit de Europese Unie, en daar ook zijn diploma heeft gehaald.

Artsen uit Europa

Op grond van een Europese richtlijn wordt het diploma van artsen uit de Europese Unie (plus IJsland, Noorwegen, Zwitserland en Liechtenstein) automatisch, dus zonder inhoudelijke toetsing, erkend; na erkenning volgt inschrijving in het BIG-register. Ook een specialistendiploma dat is behaald in een EU-lidstaat wordt automatisch erkend – althans, als het gaat om een van de 34 in Nederland erkende specialismen. Het diploma van een kinderarts uit Engeland wordt dus zonder meer erkend en deze arts kan hier worden geregistreerd. Maar – als voorbeeld – een Duitse arts met het diploma kinderchirurgie of een Italiaanse arts met het diploma allergologie (in Nederland geen erkende specialismen) zal mogelijk eerst aanvullende scholing moeten doen alvorens als chirurg respectievelijk internist te worden geregistreerd. Zij houden wel hun Duitse, respectievelijk Italiaanse specialistendiploma.

Artsen van elders

Van basisartsen van buiten de EU wordt aan de hand van een assessment bekeken of het in het land van herkomst behaalde artsdiploma voldoet aan de Nederlandse opleidingseisen. Soms kan de arts meteen in het BIG-register worden ingeschreven, soms moet eerst een aanvullende opleiding worden gevolgd. Deze basisartsen behouden het artsdiploma van hun land van herkomst. Kiezen zij vervolgens voor een specialistenopleiding in Nederland, dan krijgen zij er een Nederlands specialistendiploma bij.

Komt een medisch specialist van buiten de EU naar Nederland, dan wordt altijd nagegaan wat zijn specialistendiploma precies inhoudt, óók als hij een in Nederland erkend specialisme heeft. Soms is het specialistendiploma gelijkwaardig aan het Nederlandse, soms is een aanvullende opleiding nodig. In beide gevallen behoudt de medisch specialist zijn buitenlandse diploma.

Registratie-eisen aan artsen in het buitenland

Een arts die zijn Nederlandse registratie wil behouden, moet aan de gebruikelijke eisen voldoen. De in het buitenland verrichte patiëntgebonden werkzaamheden kunnen worden meegerekend, als de arts op een daarvoor bestemd formulier precies aangeeft wat hij heeft gedaan. Ook de in het buitenland gevolgde deskundigheidsbevordering kan worden meegerekend als deze door de wetenschappelijke vereniging is geaccrediteerd en het onderwerp voor Nederland relevant is. Als de arts in het buitenland niet kan deelnemen aan kwaliteitsvisitatie, kan hij daarvoor vrijstelling krijgen.

Bij huisartsen kan in bijzondere gevallen accreditatie worden verleend aan (experimentele) ‘toetsing-op-afstand’, waarbij bijvoorbeeld via een beeld- en geluidsverbinding een aantal huisartsen in het buitenland een (internationale) toetsgroep vormen, met een (Nederlandse) kwaliteitsconsulent.