Laatste nieuws
2 minuten leestijd

The fat man

Plaats een reactie
Beeld: Thinkstock
Beeld: Thinkstock

Hij was groot. En dik, pafferig bijna. Een flinke bos haar, grijzend bij de slapen. Armen die in een ver verleden gespierd waren en nu als laatste vochten tegen de uitdijing die de jaren met zich meebrachten. Een bulderende stem, zwaar als een bas in een Duitse opera. Dure kleren nonchalant aangetrokken, de juiste schoenen, de juiste broek. Maar bovenal was hij vol van zichzelf. Ellenlange monologen over reizen, vakanties, eten, wijn, mensen die hij kende, professoren die hij opleidde, arts-assistenten die onder hem floreerden, levens die hij redde en een niet aflatende stroom van klinische anekdotes. Als jij, in overmoed of enthousiasme, een verhaal vertelde, wist hij een betere, mooiere, snellere, klinisch relevantere versie. Zijn maten luisterden naar hem en respecteerden zijn mening, op zijn vakgebied was zijn wil wet en zijn woord waarheid. De raad van bestuur deed wat hij vroeg en hij negeerde hen als het hem uitkwam. Hij was een archetype, hij was het archetype.
Hij was iemand die iedereen kent en die velen van ons in eerste instantie zullen mijden, minachten, bestempelen als een blaaskaak of als voorbeeld laten dienen van hoe het niet moet.
Hij was de vuile klompen uit de coassistent of The Fish uit The house of God.
Maar voor mij en velen met mij was hij de opleider. De man die je leerde wat je moest weten voor de toekomst. Voor de kleine uurtjes in de nacht als de spoedgevallen kwamen en je er alleen voor stond. De man die je belde in wanhoop om 4 uur in de nacht omdat je het niet meer wist, die je aanhoorde en met dezelfde diepe stem, je geruststelde en advies gaf. De man die het verschil zag tussen zin en zinloos in het medisch handelen. De man die je steunde op momenten dat je het moeilijk had, privé of professioneel. Die achter je stond als je voor het eerst een gevaarlijke handeling verrichtte en die rustig zei hoe het anders kon en die nog rustiger bleef als het misging. Als je hem uit zijn poli belde omdat je je in je overmoed over had laten halen een handeling te verrichten waar je toch nog niet helemaal klaar voor was keek hij je aan, glimlachte rustig, schudde zijn hoofd en nam het van je over, zonder er verder een woord aan vuil te maken. Hij was de opleider. En eigenlijk gewoon The fat man.


Floris van den Brink, anios cardiologie

«« meer Lezersbijdragen

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.