Volksverlakkerij

Enige tijd geleden konden we in het hoofdredac-tioneel (MC 19/2005: 791) de terechte aanklacht lezen tegen allerlei individuen die zich plotse-ling afficheren als ‘chirurg’. Een buitengewoon onwenselijke ontwikkeling, vindt ook het Nederlands Oogheelkundig Gezelschap (NOG). Immers: een van de genoemde voorbeelden betreft ooglasercentra die ‘als grootgrutters stunten met hun prijs en hier niet-geregistreerde oogartsen laten werken’. Daarbij zitten volgens Ben Crul veel partijen te slapen, inclusief de beroepsgroep.

Het NOG is echter klaarwakker en niet sinds deze column, maar al meer dan een jaar. Aangespoord door consumentenorganisaties, die veel vragen hebben over prijs en kwaliteit, heeft het NOG in kaart gebracht welke oogartsen refractiechirurgie bedrijven. Deze activiteiten vallen momenteel geheel buiten de reguliere zorg en vinden niet plaats in de gewone praktijken (en dus buiten de scope van de visitaties). Inventarisatie is een eerste noodzakelijke stap op de lange weg om de activiteiten van refractie-chirurgen onder te brengen in een systeem van kwaliteitscontrole. Het NOG wil daartoe twee extra leden toevoegen aan de reguliere visitatiecommissie; twee leden die zich uitsluitend met deze visitatie gaan bezighouden. Op basis daarvan kan het NOG dan een ‘keurmerk’ afgeven; voor de consument een aanwijzing dat de beroepsgroep het beleid van het betreffende centrum ondersteunt. Een centrum dat niet onder de vigeur van het NOG werkt, zal een dergelijk keurmerk dus moeten ontberen.

Zolang andere partijen verder slapen en de inspectie zich onvoldoende directief uitlaat over dit type zorg, is deze werkwijze het maximaal haalbare dat het Nederlands Oogheelkundig Gezelschap kan ondernemen om kwaliteit van oogheelkundige zorg - hetzij reguliere, hetzij ‘luxe’ - voor de Nederlandse patiënt/consument te kunnen bewaken.

Amsterdam, juni 2005

Prof. dr. P.J. Ringens, hoofd afdeling Oogheelkunde VUmc