Verrassende wending

Emel, een 26-jarige vrouw van Turkse afkomst, heeft sinds vier jaar diabetes mellitus type II. Ondanks voorlichting en insuline lukt het niet om haar diabetes goed gereguleerd te krijgen. De dieetvoorschriften passen slecht bij haar eetgewoonten. Haar HbA1c schommelt tussen de 12 en 15 procent. Daarbij heeft ze hypertensie en obesitas (BMI > 30). Ze heeft een kinderwens. Haar internist heeft echter met haar afgesproken een zwangerschap uit te stellen totdat de diabetes goed is gereguleerd. De risico’s voor haarzelf en het kind zouden te groot zijn. Emel stelt nooit vragen - hoewel ze de Nederlandse taal goed beheerst - en zegt overal ‘ja’ op.

Op een dag belt Emel de internist met de mededeling dat ze zwanger is. De behandelaar is verbijsterd, omdat zij dacht goede afspraken te hebben gemaakt. Zij vraagt zich nu af of haar uitleg wel adequaat is geweest en of Emel haar boodschap wel goed heeft begrepen. De internist was ervan uitgegaan dat haar aandringen op het nemen van verantwoordelijkheid en het stellen van prioriteiten wel zou zijn overgekomen. Er moést sprake zijn van een misverstand.

Emel heeft er echter na jaren strijd genoeg van om elke keer haar familie te moeten uitleggen dat zij op doktersadvies nog geen kinderen mag krijgen. Haar familie en schoonfamilie - zowel hier als in Turkije - vinden dat namelijk geen goede reden. Zij denken dat zij geen kinderen wíl. Daarbij heeft ze nu bewust ervoor gekozen om niet haar verstand maar haar moederinstinct te volgen. Emel vond het moeilijk om haar arts te zeggen dat ze haar medisch advies - dat ze wel degelijk begreep - zou gaan negeren.

Extra gemotiveerd doet ze nu haar uiterste best om de haar vertelde risico’s te minimaliseren. De HbA1c-waarden zijn nog nooit zo laag geweest. << BC