Laatste nieuws
Monique van Montfort
1 minuut leestijd

Halve dokters verdringen aios

2 reacties

Prof. Holscher (MC 45/2009: 1870) plaatst vraagtekens bij het delegeren van taken aan verpleegkundigen. En terecht. De zorgsubstitutie naar hbo’ers heeft immers niet geleid tot lagere kosten, minder tijdsbelasting van artsen en kwaliteitsverbetering in de vorm van minder complicaties en opnames. Het heeft juist minder ‘handen aan het bed’ opgeleverd, en dus slechtere basiszorg voor patiënten (voor douchen is vaak geen geld, tijd en personeel).

Patiënten, zeker degenen met chronische aandoeningen en comorbiditeit, worden nu veelal in ziektes opgedeeld en gecontroleerd door diverse verpleegkundigen die geen medische kennis hebben om te diagnosticeren en verbanden te leggen tussen de klachten en de diverse aandoeningen en medicatie. Nog zorgwekkender is het dat verpleegkundigen nu al recepten voorschrijven – wat in 2010 waarschijnlijk wettelijk wordt vastgelegd. Dit is een overschatting van hun vaardigheden.

Verpleegkundigen zijn geen dokters. Vier jaar hbo, al dan niet met een aanvullende cursus, kan nooit worden gelijkgesteld aan minimaal negen jaar academische opleiding. Daardoor ontbreekt het verpleegkundigen aan kennis om diagnoses en differentiaaldiagnoses te stellen en is het volstrekt onverantwoord hen medicatie te laten voorschrijven (een van de moeilijkste onderdelen van ons vak).

Het arts-patiëntcontact is nodig voor het ontwikkelen van de klinische blik en de ervaring. Anderzijds hebben patiënten de klinische blik en kennis van artsen nodig om integrale zorg te kunnen krijgen. Alleen een arts kan het overzicht over een patiënt houden, complicaties en bijkomende aandoeningen herkennen, alert zijn op bijwerkingen, zo nodig gemotiveerd van protocollen afwijken en polyfarmacie voorkomen.

De verpleegkundige is van onschatbare waarde voor de zorg, maar heeft primair zorgtaken en werkt van oudsher onder supervisie van een arts. De arts is opgeleid om patiënten medisch-inhoudelijk te begeleiden. Vroeger kon een patiënt ervan op aan dat hij bij ziekte en zeer een arts aan zijn bed vond. Geef deze zekerheid weer aan patiënten terug.

Heemskerk, november 2009

Monique van Montfort, huisarts

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • D.M.M. Edens-Schipper

    , PEINS

    Niets mis met NP-ers en PA-ers op 2 voorwaarden: 1. dat zij zich beperken tot de hen toegedichte taken, en 2. dat de specialist supervisor daadwerkelijk superviseert.

  • T.T.H.Jansen

    , Geldrop

    Helemaal eens met collega Mengelberg. Herinnert u zich nog de discussie enige maanden die ik teweegbracht nav het artikel in Medisch contact "Fysician Assistant"in de Urologie?
    Voor en tegenstanders maar in mijn ogen te gek voor woorden, een teloorg...ang van ons vak en een onderwaardering alsof ieder kunstje in ons vak wel even te leren is in een soort LOI cursus. Accoord ik overdrijf, maar waar gaat dit heen? Als ik ooit patient word en dat is gezien mijn leeftijd op afzienbare termijn niet denkbeeldig, eis ik een echte dokter aan mijn bed en niet een figuur die zegt "een vaste medewerker" te zijn, zoals gezegd wer in dit artikel door de betreffende namaakdokter in het genoemde artikel.
    Dat is de poetsjuf op mijn spreekkamer ook en die schrijft ook geen recpten voor, voorzover mij bekend
    TTH Jansen Uroloog geldrop
    TTH Jansen uroloog

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.