Acteurs nog knapper dan chirurgen

Chirurgen zijn aantrekkelijker dan niet-snijden­de collega’s. Maar acteurs die artsenrollen spelen, zijn nog knapper dan chirurgen. Dit con­­­­cluderen vier Spaanse artsen in een artikel in de laatste editie van British Medical Journal van 2006.

Zij vroegen zich af waar­om mannelijke grote en knappe artsen eerder geneigd zijn voor de chirurgie te kiezen dan hun kleine, soms minder aantrekkelijke colle­ga’s. Ook wilden ze we­ten waarom chirurgen er later in hun loopbaan beter uitzien dan niet-snijdende collega’s. Daarom lieten ze foto’s van twaalf chirurgen, twaalf andere specialisten en vier acteurs die artsen spelen, door acht vrouwelijke artsen en verpleegkundigen beoordelen. De afgebeelde acteurs waren George Clooney (ER), Harrison Ford (The Fugitive), Patrick Dempsey(Grey’s Anatomy) en Hugh Laurie (House).

De resultaten zijn helder: de gemiddelde mannelijke chirurg is significant groter en knapper dan de gemiddelde mannelijke specialist. Verder zien filmsterren die dokter spelen er significant beter uit dan echte artsen. In verklaringen hiervoor fantaseren de onderzoekers er lustig op los. Zo noemen zij de gunstige condities van de werkruimten van chirurgen als mogelijke verklaring voor de ‘betere conservering’: OK’s zijn schoner, koeler en zuurstofrijker dan werkplekken van andere specialisten. Ook dragen chirurgen vaak mondkapjes, waardoor er minder risico is op ‘trauma door micro-organismen’. Mis­schien gaat dit ook veroudering tegen, maar, zo stellen de onderzoekers, die bewering vergt extra onderzoek.

Niet-snijdende specialis­ten werken volgens de on­der­zoekers onder minder gunstige omstandigheden. Zij zijn geneigd zware stetho­scopen om de nek te dragen. Ook zijn ze door de verpleging en familie van patiënten makkelijk te identificeren, omdat ze minder medewerkers om zich heen hebben lopen, waardoor ze eerder worden lastiggevallen.

In de kersteditie van BMJ staan nog meer vermakelijke onderzoeken: waarom degenslikkers eerder verwond raken als zij meerdere en/of ongewone zwaarden slikken, waarom Denen de gelukkigste mensen ter wereld zijn en hoe het komt dat sterke emoties in stukken van Shakespeare fatale gevolgen kunnen hebben. << ILS

BMJ 2006; 333: 1285-7, 1291-93, 1335-8