Mmm… mensen met mogelijkheden

Voorzitterscolumn

Op 30 maart vond het congres ‘Mmm… mensen met mogelijkheden’ plaats, het sluitstuk van een project dat onderzocht hoe de Wajongere door de diverse betrokken professionals het best kan worden ondersteund. Een uniek project! Allereerst doordat eigenlijk voor het eerst vrijwel alle professionele beroepsgroepen die zich met de Wajongere bezighouden, bij elkaar kwamen. Van jeugdarts tot bedrijfsarts en verzekeringsarts, van pedagoog, onderwijskundige, psycholoog en maatschappelijk werker tot jobcoach en arbeidsdeskundige. Zij zijn allen vanuit hun eigen perspectief actief voor de Wajongere. Vaak een zeer verschillend perspectief!

Ten tweede doordat zij niet alleen met elkáár in gesprek zijn gegaan, maar ook en juist met de klant: de Wajongere zelf. Luisteren naar de ervaringen van de klant, elkaar bevragen over eigen uitgangspunten en zeker ook feedback van de klant gaf ruimte voor nieuwe inzichten. Bedoeling is dat professionals reflecteren op eigen houding en gedrag; dat moet leiden tot een activerende benadering van de Wajongere en zijn of haar zelfredzaamheid en ontwikkeling stimuleren.

De arbeidsongeschiktheidsregeling voor jongeren met een arbeidshandicap zal feitelijk volledig op de schop gaan en opgaan in de Wet werken naar vermogen. Dit betekent verlaging van de uitkering en grotere druk op het vinden van een arbeidsplek. Op zich is dat niet verkeerd. Deelname aan arbeid en maatschappij bevordert gezondheid en geluk. Vanuit medisch perspectief is arbeidsparticipatie daarom een behandeldoel.

De Wajongere heeft meer potentie
als hij zelf beslissingen neemt

Tegelijk staat de maatschappij nog niet open voor mensen met een arbeidshandicap. Veel werkgevers prefereren de gezonde jongere met een rijke ervaring. De kansen voor jongeren met een arbeidshandicap zijn nog niet groot. Maar door groeiende tekorten op de arbeidsmarkt van de toekomst nemen mogelijk de kansen voor de Wajongere toe. In ieder geval verdient deze doelgroep de volledige steun van de betrokken professionals.

In het project is gebleken dat de Wajongere meer kracht en potentie heeft, als hij of zij zelf centraal staat en beslissingen neemt. Dat bleek vernieuwender dan in eerste instantie gedacht. De feedback van de Wajongere was, dat nogal eens voor hem of haar werd gedacht. Denken vanuit eigen kracht, denken vanuit mogelijkheden, werkt activerend, en bevordert deelname aan arbeid.

De feedback van de Wajongere was ook, dat de diverse professionals vaak geen gezamenlijk kader hadden. Te vaak werd nog vanuit een zorgvraag gedacht, vanuit jongeren met problemen. Het kader van de jeugdgezondheidszorg en de re-integratiezorg was sterk verschillend. Door uitwisseling van kennis, ervaring en denkbeelden wordt bevorderd dat de hulpverlening rond de jongere resultaat heeft. Daarvoor is wel nodig dat niet alleen binnen het project deze verschillende professionals met elkaar samenwerken, maar binnen de gehele gezondheidszorg. Misschien helpt het dat de jeugdzorg net als de zorg voor re-integratie bij de gemeente is ondergebracht. Tegelijk is dit voor de gemeente een nieuwe taak, waarvoor zij snel de benodigde kennis zal moeten opdoen. Daarbij is de hulp van alle professionals essentieel. We moeten samen de Wajongere helpen participeren. Samen met de Wajongere.

Samen werkt beter!

Han Hullen, voorzitter NVVG