This Will Not End Well

De bekendheid van de altijd al spraakmakende Amerikaanse fotograaf Nan Goldin (1953) nam toe na haar acties tegen de familie Sackler van het oxycodonimperium, en de vorig jaar verschenen documentaire All the Beauty and the Bloodshed, dat daar mede over gaat.

Nu heeft ze met This Will Not End Well een grote overzichtstentoonstelling in het Stedelijk Museum, waarin duizenden foto’s, of eigenlijk dia’s, worden vertoond, verdeeld in zes series. Het blote daglicht is de grote afwezige op die foto’s. Ja, een enkele vrolijke picknick en diffuus invallend licht door een raam. Verreweg de meeste beelden zijn snapshots uit slaapkamers, gangen, feesten, het nachtleven. De illusie van de nacht die nooit dag wordt, wordt versterkt door de opzet van de tentoonstelling; de beelden worden vertoond in intieme donkere ruimtes, omringd door zware zwarte doeken.

Goldin verwierf bekendheid door het hippe New York vanaf de jaren zeventig vast te leggen. Ze fotografeerde mensen in haar omgeving: de misfits, artiesten, transgenders, de homoscene – vlak voor en tijdens de aidsepidemie. Zij liggen, lachen, hangen, zijn daas, kijken zonder gêne de lens in, wat hebben ze te verliezen – ze leven alsof er geen morgen komt. Daarbij spaart Goldin zichzelf niet; bekend is haar zelfportret met haar in elkaar geslagen gezicht. De diashows zijn voorzien van muziek uit het tijdsgewricht waarin de meeste foto’s zijn genomen, soms een voice-over door Goldin zelf. Dat geldt bijvoorbeeld voor de zeer aangrijpende serie Sisters, Saints and Sibyls, waarin de zelfdoding van Barbara Goldin, zus van de fotograaf centraal staat.

Goldin toont met haar foto’s een wereld die kort geleden bestond, maar tegelijk ver weg lijkt. 

Stedelijk Museum Amsterdam, tot en met 28 jan 2024.