Nascholing

Jaarlijks krijgt ruim een miljoen patiënten die hun huisarts willen consulteren te horen dat de dokter afwezig is in verband met nascholing. Doorgaans wordt dit wel geaccepteerd, want is er gezorgd voor een goede vervanger. Bovendien heeft de patiënt zo het veilige gevoel dat de dokter bijblijft. Dat gevoel wordt nog versterkt door de wetenschap dat iedere arts aan een minimumaantal uren nascholing moet meedoen en dat de LHV er met een accrediteringssysteem op toeziet dat dokters geen flutcursusjes volgen.

Wat zullen deze patiënten onaangenaam verrast zijn geweest toen ze in Het Parool van 23 november 2000 vernamen dat de LHV het bijwonen van een symposium van het Klinisch Ecologisch Allergie Centrum (KEAC) en de stichting Folia Orthica als serieuze nascholing beschouwt. De vader van het KEAC, de biochemicus J. Kamsteeg, heeft een oude techniek om dankbare patiënten te kweken vervolmaakt: eerst wordt een ziekte vastgesteld die niet bestaat, om deze vervolgens voor veel geld (orthomoleculair) te genezen. Behalve de vitamin pushers, zoals zij in de Verenigde Staten heten, kwamen volgens Het Parool op het symposium onder meer ook elektroacupuncturisten, craniosacraaltherapeuten en bioresonantietherapeuten aan het woord. Huisartsen konden voor een deel aan hun nascholingsverplichting voldoen door het symposium bij te wonen.

Met het accrediteren van dit soort (gevaarlijke) nonsens heeft de LHV het vertrouwen in de medische stand ondermijnd en haar eigen leden als potentiële ‘toverdokters’ belachelijk gemaakt.

Bilthoven, december 2001

Naschrift

De aanvraag tot accreditering van de aangehaalde bijeenkomst is door de LHV beoordeeld volgens de daarvoor opgestelde accrediteringsregels (zie onze website:

www.lhv.nl

). Er waren voldoende inhoudelijke argumenten aanwezig om deze bijeenkomst te accrediteren. Natuurlijk mag Parool-journalist Hans van Maanen een eigen mening over de inhoud van deze bijeenkomst uitdragen. De LHV vindt echter niet dat die eigen mening vervolgens de eindconclusie van de brief kan rechtvaardigen. Discussie over de spelregels is natuurlijk altijd mogelijk. Discussie over hoe de scheidsrechter die vervolgens per gebeurtenis toepast, leidt net als bij voetbal tot niets.

mw. H.E. van Baasbank, algemeen directeur LHV

Reactie op deze brief

  Nascholing en voetbal
 
  Naar aanleiding van een artikel in het Parool hekelt in MC van 11
januari jl.  collega Van der Smagt de accreditering door de LHV van een
nascholingscursus die allerlei alternatieve tovermethoden voor diagnostiek
en behandeling omvatte. In het naschrift van de LHV bij monde van haar
algemeen directeur, mevrouw Van Baasbank,  wordt de accreditering
vergeleken met de spelregels in de voetballerij over de toepassing
waarvan  je na de wedstrijd niet moet zeuren. Hoewel het vergelijken van
een nascholingscursus met een voetbal- wedstrijd zonder bal  wat vreemd
overkomt heb ik toch eens die spelregels en met name de "Criteria voor
accreditering van nascholing"opgezocht en het volgende stond er  over de
criteria  voor de  inhoud van  een nascholingscursus:
 
  ·        De onderwerpen maken deel uit van het basispakket van de
huisarts (voor de beoordeling zal ook de ICOC- code en de Q- lijst worden
gebruikt.)
 
  ·        Onderwerp en leerdoelen zijn gericht op het realiseren van het
basistaken pakket van de huisarts.
 
  ·        De inhoud van het programma sluit aan bij de actuele
opvattingen over huisarts- geneeskundig handelen. Het beoordelingskader
daarvoor wordt o.a. gevormd door G-Standaarden, literatuurbronnen en
algemeen aanvaarde protocollen en consensus leidraden.
 
  Aan deze criteria voldoet geen enkele van de in het Parool genoemde
alternatieve      methoden. Kortom de wedstrijd was ongeldig. Als de LHV
vindt van niet dan kan Jomanda ook accreditatie aanvragen voor haar
seances.
 
  
 
  Rhoon, januari 2002.
 
  A.de Neeling, cardioloog NP.