Verbreed mediastinum gemist op X-thorax

Hilligehekken en Sonneveld-de Rooij breken met hun casus een lans voor het systematisch beoordelen van de thoraxfoto (MC 10/ 2013: 571). Als radioloog kan ik dit beamen.

Ze suggereren ook, dat de diagnostiek met behulp van een thoraxfoto, bij ernstige traumata, van belangrijke invloed kan zijn op het verdere beleid. Mij is echter niet duidelijk waarom. De hoeksteen van de diagnostiek is in deze casus de CT-scan. In feite maakt het niet uit welke ‘niet-pluis’-parameter hieraan voorafgaat. Dat kan een thoraxfoto zijn (met hier wel heel subtiele mediastinale verbreding, overigens veroorzaakt door een niet-levensbedreigende veneuze bloeding), maar evengoed het afwijkende ecg of de ernstige echo-cor-bevindingen.

Ook de anamnese, die melding maakt van een ernstig deceleratietrauma van 80 km/u, of zelfs de afwijkende leverwaarden rechtvaardigen nadere diagnostiek. Essentieel blijft dat dergelijke hoogenergetische traumapatiënten snel, goed en systematisch worden geanalyseerd. Alleen een CT-scan (van thorax en abdomen, na toediening van iv-contrast) kan snel en adequaat aan al deze eisen voldoen. De thoraxfoto is daarbij soms behulpzaam, maar onderschat vaak, zoals ook hier, de ernst van de traumatische letsels. Beter maakt men laagdrempelig gebruik van moderne diagnostiek.

Aloys Wüst, radioloog, Amsterdam