Specialist ouderengeneeskunde worden is zonde?

Het verpleeghuis is er voor patiënten die nergens anders terecht kunnen, maar ook voor artsen die nergens anders aan de bak komen. Verwoord ik uw opvatting juist?

Tijdens mijn coschappen dacht ik al aan verpleeghuisgeneeskunde. Ik voelde vaak weerstand als een supervisor mij vroeg naar mijn toekomstideeën. Verpleeghuisarts? Dan behandel je toch alleen maar urineweginfecties? Zonde, jij kunt veel beter!

Collega’s weten maar weinig van wat er in een verpleeghuis gebeurt. Onbekend maakt onbemind. Een verplicht coschap ouderengeneeskunde is daarom nuttig. Ongetwijfeld komen tijdens zo’n coschap meer studenten op het idee om voor de ouderenzorg te kiezen, maar ook voor degenen die dat niet nastreven is het een aanvulling. Weten wat er in een verpleeghuis aan zorg geleverd wordt, zal de samenwerking goed doen.

Regie houden over diagnostiek en behandeling bij een patiënt met multimorbiditeit en polyfarmacie is een uitdaging. Ik heb gekozen voor het verpleeghuis omdat er altijd voldoende medische problemen zijn om je tanden in te zetten. Ethische vraagstukken komen dagelijks voorbij. De beoordeling van wat kwaliteit van leven is, samen met de patiënt en zijn familie, geeft voldoening en voorkomt onnodige kosten. Tussendoor leer ik de patiënt beter kennen door te luisteren naar een boeiende levensgeschiedenis waar veel in verborgen zit.

Studenten die informatie willen over het werk in het verpleeghuis, kunnen contact met mij opnemen.

Liesbeth Dijkstra, specialist ouderengeneeskunde, Utrecht