De patiënt moet professioneler worden

Het artikel van Guus Schrijvers e.a. over het noodzakelijke begrip tussen behandelaar en patiënt om goede diagnostiek mogelijk te maken, is mij uit het hart gegrepen (MC 12/2012: 714). Ik ben voorstander van een meer gelijkwaardige omgang tussen arts en patiënt – voor zover mogelijk want natuurlijk is er een zekere afhankelijkheid. De niet-mondige patiënt mag van mij rustig achteroverleunen.

Maar de mondige patiënt zou ik niet alleen op zijn rechten willen wijzen, maar ook op zijn plichten. Ooit heb ik een klacht gekregen omdat ik me aan de richtlijnen had gehouden. Voor de patiënt was dit nadelig met het oog op behoud van uitkering. Zelfs na een gesprek van een uur bij de klachtencommissie (inclusief supervisor en afdelingshoofd die mijn beleid volledig steunden) bleef patiënt volhouden dat hij ‘het wel snapte, maar het er niet mee eens was’. Zo’n onzinklacht vind ik zonde van mijn tijd. Wat dat betreft mag de patiënt van mij inderdaad professioneler worden. Ik verwacht in de toekomst meer van dit soort patiënten en derhalve vind ik dit een goed artikel.

Pieter Kubben, neurochirurg, Maastricht