Defibrillatie
Plaats een reactiePrachtige column, zoals al het werk van Bert Keizer. Bureaucraten en andere verspreiders van niet-medische modegrillen verstoren het werk van échte zorgverleners en ze verspillen enorme bedragen. Keizer brengt dit overtuigend voor het voetlicht (MC 40/2011: 2404).
Ik denk dat er inderdaad bij veel verpleeghuispatiënten een niet-reanimerenbesluit zou moeten worden genomen. Dat is niet cynisch of bot. Het berust op zindelijk, verstandig en liefdevol medisch denken. Ik wil graag een behulpzame tip geven omtrent de besluitvorming: naast de categorieën ‘wil wel’ en ‘wil niet’ is er een zeer grote categorie ‘kán niet’. Keizer laat deze categorie bewust of onbewust buiten beschouwing.
Succesvolle reanimatie (lang overleven zonder al te veel neurologische schade) is vaak op medisch-technische gronden onmogelijk. Als ik daarvan overtuigd ben, spreek ik ‘niet reanimeren’ af, wat de patiënt of de familie ook wil. Want ik ben niet gedwongen zinloze medische handelingen te verrichten. Ik heb daar de afgelopen twintig jaar zinvolle en wederzijds verrijkende discussies over gevoerd met deze patiënten en hun families; wezenlijke problemen gaf dat nooit. Gebruik de EAD inderdaad alleen in uitzonderingsgevallen, en ga vooral door met het bestrijden van het management- en overheidsonkruid in ons verder zo fraaie gazon!
Harderwijk, oktober 2011
R. Dijkgraaf, cardioloog
- Meer brieven
- Er zijn nog geen reacties