Staan voor kwaliteit

Voorzitterscolumn

Vorige week publiceerde de KNMG het nieuwe Kwaliteitskader medische zorg, met kwaliteitseisen waaraan in de opvatting van de KNMG-federatie en de medisch-wetenschappelijke verenigingen alle artsen moeten voldoen. Het gaat onder meer om eisen aan nascholing, individuele en praktijkvisitaties, herregistratie, intervisie, praktijkvoering en omgaan met incidenten. Ook ontwikkelde de KNMG een online checklist (www.knmg.nl/kwaliteitsmeter) waarmee artsen hun persoonlijke score kunnen bepalen en in één overzicht kunnen zien aan welke kwaliteitsnormen zij nog niet voldoen.

Het betreft een algemeen kwaliteitskader, als basis voor een meer op specifieke beroepsgroepen toegesneden kwaliteitskader zoals dat van de Orde van Medisch Specialisten. Ook andere beroepsgroepen zijn uitgenodigd om een dergelijk kwaliteitskader uit te werken. Hiermee wil de KNMG eenduidig vorm geven aan kwaliteitsbevordering en daarover ook verantwoording afleggen aan de maatschappij.

Voegt het KNMG Kwaliteitskader veel toe aan wat er voor de borging van kwaliteit al is? Dat weet ik zeker, inhoudelijk en principieel. Inhoudelijk omdat we met het kwaliteitskader eenduidige handvatten aanreiken waaraan de kwaliteitszorg in individuele en praktijksituaties moet voldoen. In veel maatschappen wordt al gewerkt met individuele kwaliteitsbeoordelingen volgens een OMS-format. Waar dat nog niet zo is, voorziet het kwaliteitskader in uitgangspunten op basis waarvan bestaande systemen zoals functioneringsgesprekken in academische ziekenhuizen kunnen worden aangepast.

Serieuze zorg
voor verbetering van kwaliteit

Vrijblijvend is dat niet, want het is de bedoeling dat de kwaliteitseisen van het kader onderdeel worden van de eisen voor herregistratie. Het gaat dus niet om een loze letter, maar om serieuze zorg voor verbetering van kwaliteit.

Ook principieel heeft het kwaliteitskader toegevoegde waarde. Veel procedures rond borging van kwaliteit gaan over controle achteraf, zoals complicatiebesprekingen en klachtbehandelingen. Ook de Inspectie voor de Gezondheidszorg reageert niet zelden pas op signalen als deze een min of meer structureel karakter krijgen. Met het kwaliteitskader wordt juist gepoogd om borging van kwaliteit bij de voordeur aan te pakken. Voorkomen is immers beter dan genezen, zo weten wij als beroepsgroep beter dan wie dan ook.

Maar het belangrijkste van het kwaliteitskader vind ik toch wel dat de medische beroepsgroep hiermee de regie (her)neemt in de formulering van kwalitatieve normen voor medisch handelen. Elke arts is zich ervan bewust dat de zorg die een patiënt hem of haar toevertrouwt een grote verantwoordelijkheid betekent. Een patiënt moet kunnen rekenen op veilige zorg van goede kwaliteit. Maar willen we kwaliteit integraal onderdeel maken van ons medisch handelen, dan moeten we samen staan voor
één set kwaliteitsstandaarden. Want niets ondermijnt het vertrouwen in de zorg meer dan onduidelijkheid over wat kwalitatief wel of niet aan de maat is. Deze set heldere en eenduidige kwaliteitsnormen voor alle artsen kan rekenen op steun en instemming van alle medisch-wetenschappelijke verenigingen. Zo maken we duidelijk, ook naar de maatschappij, voor welke kwaliteit de beroepsgroep staat.

Arie C. Nieuwenhuijzen Kruseman, voorzitter KNMG-federatie